Отаным

«Менің Отаным»

Ересектер тобына арналған ертеңгілік.

Мақсаты: Қазақстан Республикасын мақтан тұтуға, рәміздерін қастерлеуге, туған жерінің байлықтарын білуге, тарихын ұмытпауға тәрбиелеу.

Ән әуенімен балалар музыка залына келеді.

Тәрбиеші: Құрметті ата – аналар, сүйікті балалар!

Міне, көптен күткен төл мерекеміз, отанымыздың туған күні – Республика күні де келіп қалды. Мерекелеріңіз құтты болсын!  Арайлап атқан таң тек шаттық пен мереке әкелсін!

                                Ата – бабам жанын қиып қорғаған,

                                Ақ тілегін ұрпағына арнаған.

                                Қазақстан – алтын ұя Отаным

                                Жайнай берші, мәңгі гүлдеп әрқашан!

Қазақстан Республикасының әнұраны орындалады.

                1 – бала:   Қазақстан Республикасы – бақытты бай мемлекет. Біздің сүйікті                                                   Отанымыздың бидайы жайқалып, бау – бақшасы жайнап, хош иісті шөбі көктеп құлпырып тұрады.

                 2 – бала:       Қазақ елі кең байтақ. мұнда алтын, мұнай, көмір, қорғасын қазбалары бар.

                 3 – бала:  Алма бақты елім бар. Барлық елдер арасында алтын күннің шуағындай нұрланып жайнай берші күн дидарлы Қазақстан!

Ән: «Егемен ел – елім менің!»

Тәрбиеші: Елтаңба. Қазақстанның мемлекеттік Елтаңбасында көгілдір түс аясындағы шаңырақ бейнеленген. Шаңырақты айнала күн сәулесіндей тарап, уықтар шашылған. Оны аңыз - әңгімелердегі пырақтардың қанаты көмкеріп тұр.

                                                Елтаңбасы елімнің,

                                                Елдігімнің белгісі.

                                                Мұнда да бар ерлігім,

                                                Мұнда да бар жер күнім.

                                                Елтаңбасы елімнің,

                                                Неткен көркем, әдемі.

                                                Тұнығындай көңілдің,

                                                Ортада аспан әлемі.

Тәрбиеші: Балалар, біздің елдің туы, Қазақстанның жалауы қандай түсті?

Балалар: Көк түсті.

Тәрбиеші: Біздің туымызда қандай белгілер бар?

Балалар: Алтын күн, қыран құс, ою - өрнек белгіленген.

                                                 Жарасқан байрақтың мәні бар,

                                                 Көк аспан, күн, қыран сәні бар.

                                                 Көк байрақ – ашық көк кеңісім,

                                                 Алтын күн, белгісі жеңістің.

                                                 Алтын күн көтерген ел құсы,

                                                 Халқымның батырлық белгісі.

                                                 Киелі көк байрақ астында,

                                                 Иелі іс ұқсас толқынға.

Ән. «Елімізді сүйеміз»

Залға алқынып – жұлқынып сараң Хан келеді:

-         Ойбай – оу, сонша халық жиналыпты ғой?! Жақсы болды ғой. Бұлардың бәрін жұмсап қойсам: Ұлдар мал бағады, қыздар кір жуып, тамақ дайындайды.

Тәрбиеші: Сіз олай демеңіз. Біз мерекеге жиналып, той тойлайын деп отырсақ, сіз қайдағы бір жұмысыңызды айтып көңілімізді түсірдіңіз ғой. Өзіңіз қандай сараң Хан едіңіз?!

Хан: Сендер мереке тойлауды білмейсіңдер. Ал айтыңдаршы, бұл мереке жылдың қай мезгілінде болады?

Балалар: Күз мезгілінде болады.

Хан: Ендеше күз мезгілінің қандай ерекшеліктері бар?

Балалар: Жапырақтар түседі, жел соғады, жаңбыр жауады, бау – бақша жеміс береді, қамба астыққа толады.

Хан: Онда менің жұмбағымды шешіңдер.

                                                 Қабат, қабат тоны бар,

                                                 Шешіндірсең жылатар.

                                                                               (пияз)

                                                 Жер астында басы,

                                                 Жер үстінде шашы.

                                                                               (сәбіз)

                                                 Көк лағым,

                                                 Көгенде жатып семірді.

                                                                               (қарбыз)

                                                 Қабат – қабат тоны бар,

                                                 Кішкене ғана бойы бар.

                                                                                 (қырыққабат)

Хан: Менің жұмбағымды дұрыс шештіңдер. Бірақ мен сендерді босатпаймын. Барлығың маған жұмыс істейсіңдер.

Тәрбиеші: Балалар, енді қайттік. Бізге көмек керек. Енді кімді шақырамыз.

Қолына домбырасын алып Қарашаш келеді:

-         Сәләматсыздар ма?

Тәрбиеші: Сәләматсыз ба, Қарашаш. Бізге көмектесіңізші. Хан бізге мереке тойлатпай жатыр. Барлығымызды жұмысқа салмақшы.

Қарашаш: Балалар, Хан әртүрлі ойын – сауықты жақсы көреді. Оған той ұйымдастырайық.Ол көңілденіп мейірімді болады.

Тәрбиеші: Ендеше, тойдың сәні айтыс емес пе? Қыз бен ұлдың айтысына кезек берейік.

Айтыс: «Қыз бен ұлдың айтысы»

Би: «Қазақ биі»

Хан: Жарайсыңдар, балалар! Өнерлерің жақсы екен. Сендер менің сарайымда ән айтып, би билейсіңдер.

Тәрбиеші: Жоқ – жоқ. Біздің балалар сіздің сарайыңызға бармайды. Олар әлі кішкентай. Олар әлі оқып, білім алу керек.

                                                     Заман жаңа, ел жаңа,

                                                     Күлімдейді кең дала.

                                                     Өз Астанам - өз ордам,

                                                     Сүйенерім сен ғана!

                                                     Отан деген – атамекен,

                                                     Отан деген – туған жер.

                                                     Отан – ана, отан – үлкен,

                                                     Қазақстан – туған ел!

Қарашаш: Балалар, Хан ұлттық ойындарды қалай ойнайды екен, соны байқап көрейік.

Ойын: «Киіз үй»

Қарашаш: Балалар, сендер алтын домбыра туралы аңызды білесіңдер ме? Ендеше тыңдаңдар.

Көрініс: «Домбыра туралы аңыз»

Хан отауы. Дастархан басында Жошы – хан, жанында бәйбішесі қымыз сапырып отыр.

Ханның алдына сүйікті ұлы келеді: Әке, мен достарыммен аңға шығып қайтайын.

Жошы – хан: Балам, қазыр құланның балалайтын кезі. Аңшылыққа шықпағаның дұрыс болар еді.

Ұлы: Жоқ, әке. Мен аңға шықпақшымын.

Ханның ұлы достарымен аңға шығып кетеді.

«Аңшылар биі орындалады»

Ханның ұлы құланды атып, жаралайды. Ақсақ құлан ханның ұлын теуіп өлтіреді. Хан ұлын әрі күтеді, бері күтеді. Ұлы қайтып оралмайды.

Төрде Жошы – хан отырады, қасында нөкерлері.

Жошы – хан: Кім – де кім менің ұлымның өлімі туралы хабар әкелсе, мен соның басын аламын!, - деп жарлық етеді.

Ханның алдына ешкім бара алмайды. Бір күні Хан аулына қолына қара домбырасын алған кійші келеді. Күйші тіл қатпастан домбырасын алып күй төге жөнеледі. Қоңыр дауысты, күңіренген зарлы күй Ханның сай – сүйегінен өтеді.

Жошы – хан: Тоқтат!, - деп әмір етеді. Сен менәі ұлымның өлімі жайында хабар еттің. Сенің басыңды аламын!

Сонда күйші: Дат, тақсыр!

Жошы – хан: Датың болса айт!

Күйші: Мен сізге тіс жармадым. Қайғылы хабарды жеткізген мына домбыра болатын. Демек, мына домбыраның басын ал.

Жошы – хан: (нөкерлеріне) Мына домбыраға қорғасын құйыңдар. Үні шықпайтын болсын!

Ханның нөкерлері домбыраға қорғасын құяды. Домбыраның тесігі содан қалған деген халықта аңыз бар.

Хан балаларды мақтайды.

Қарашаш: Балалар, байқадыңдар ма? Хан зұлымдықты ұмытып, мейірімді бола бастады.

Хан: Балалар, мені зұлымдықтан емдегендерің үшін

                           Біздің елдей көркем ел,

                           Табылмайды іздесең.

                           Ән айтамыз туған ел,

                           Саған арнап, байтақ жер!

                                            Ән: «Атамекен»