Վերածննդի մշակույթի հիմնական գծերը
Հումանիստական աշխարհայացք
Անտիկ մշակույթային ժառանգությունը վերածնելը
Վերաբերմունքի փոփոխություն դեպի հոգևոր կյանքը
Դասական իտալերենը գիտական, գրական լեզու
Մարդը տիեզերքի կենտրոն
Մարդը, նրա ապրումները, ներաշխարհը, երկրային կյանքը դարձան Վերածննդի գրականության և արվեստի գլխավոր թեմաները։
Դանթե Ալիգերի ( 1265 – 1321)
«Հավիտենական ամոթ այս չարամիտ մարդկանց, որոնք գովաբանում են օտար ժողովրդական լեզուն և արհամարհում իրենց սեփականը »
Ֆրանչեսկո Պետրարկա ( 1304 – 1374)
Վերածննդի մարդասիրական մշակույթի և
իտալական ազգային պոեզիայի հիմնադիր
“Մոնա Լիզա " (Ջոկոնդա) 1503-1506 թ.
Համաշխարհային մշակույթի պատմության մեջ կան այնպիսի ստեղծագործություններ, որոնք ավելի շատ առեղծվածային են, մոգական :Դրանց շարքում իր առանձնահատուկ տեղն է գրավում Մոնա Լիզայի դիմանկարը :
Իտալացի նկարիչ և ճարտարապետ Ռաֆայելը ֆլորենտական դպրոցի խոշոր ներկայացուցիչներից է: Նրա արվեստը Բարձր Վերածննդի ամենափայլուն արտահայտություններից է :
Նկարիչը ներդաշնակորեն համադրել է տագնապի ու քնքշանքի տրամադրությունը. հասարակ զգեստով ու ոտաբոբիկ Սբ Մարիամը վաղուց դարձել է մայրական սիրո խորհրդանիշը:
Սիքստինյան
Տիրամայրը
1515–1519թթ
Միքելանջելո
Վերածննդի դարաշրջանի իտալացի քանդակագործ, գեղանկարիչ,
ճարտարապետ և բանաստեղծ Բուոնարոտի Միքելանջելոյի արվեստը կանխորոշել է ինչպես XVI դարի, այնպես էլ հետագա հարյուրամյակների եվրոպական արվեստի զարգացումը:
Դավիթ
1501 թվականին Միքելանջելոն վերադառնում է Ֆլորենցիա և քաղաքային ղեկավարության հանձնարարությամբ կերտում է մարմարե Դավթի արձանը , որն ավարտում է 1504 թվականին
Միքելանջելոն ճարտարապետ
1546 թ-ից մինչև կյանքի վերջը Միքելանջելոյի հիմնական աշխատանքը Հռոմի Սբ Պետրոսի տաճարի և Կապիտոլիումի համալիրի կառուցումն էր՝ որպես «հավերժական քաղաքի» հոգևոր ու աշխարհիկ կենտրոններ (2 շինություններն էլ ավարտվել են Միքելանջելոյի մահից հետո` նրա նախագծերով):
Ալբռեխտ Դյուրեր (1471 – 1528)
Նկարիչ, արվեստի տեսաբան Ալբրեխտ Դյուրերը գերմանական Վերածննդի խոշորագույն ներկայացուցիչն է:
Աստվածաշնչի հայերեն առաջին հրատարակությունը (1666 թ., Ամստերդամ) պատկերազարդվել է Ալբրեխտ Դյուրերի նկարներով:
«Տասը հազար քրիստոնյաների նահատակությունը» (1507–08 թթ.)
Ա. Դյուրեր. «Վենետիկուհին» (1505 թ.)
Ճարտարապետություն
Վերածննդի ժամանակաշրջանում ճարտարապետությունը զարգացում է ապրում հատկապես Իտալիայում, թողնելով իր հոտևից երկու քաղաք հուշարձան՝ Ֆլորենցիան և Վենեցիան:
Материалы на данной страницы взяты из открытых источников либо размещены пользователем в соответствии с договором-офертой сайта. Вы можете сообщить о нарушении.