Психолог и методический руководительница - Кармен Варданян

Առաջին  հերթին   հետծննդաբերական դեպրեսիան վատթարացնում է մոր կյանքի որակը։

Այս ամենն ազդում է մոր՝ երեխային խնամելու ունակության վրա, հետևաբար՝ ազդում երեխայի կյանքի որակի վրա։ Մայրական դեպրեսիան կարող է հետագայում երեխայի մոտ առաջացնել հուզական, սոցիալական և ճանաչողական խնդիրներ:

Կան մի քանի գործոններ, որոնք կարող են ազդել դեպրեսիայի առաջացման վրա։

Ժառանգականություն. Եթե ​​կնոջ հարազատները տառապել են դեպրեսիայից, ապա հիվանդության հավանականությունն ավելի է մեծանում:

Հորմոնալ տեղաշարժեր. Ծննդաբերությունից հետո մոր ամբողջ մարմինը վերակառուցվում է։ Սա վերաբերում է նաև հորմոններին։ Էնդոկրին վերակառուցումը ազդում է կենտրոնական նյարդային համակարգի աշխատանքի վրա: Սա կարող է առաջացնել հուզական անկայունություն և տրամադրության փոփոխություններ, կամ ֆոնային դեպրեսիա:

Սոցիալական կարգավիճակի փոփոխություն. Նոր ու կարևոր կարգավիճակ մտնելը կառաջացնի սովորական կյանքի ամբողջական վերակառուցման անհրաժեշտություն։ Սա կարող է հիասթափություն առաջացնել կնոջ, կամ ծնող դառնալու նրա որոշման մեջ։

Կեսարյան հատումից հետո դեպրեսիայի վտանգը մեծանում է։ Դա պայմանավորված է նրանով, որ օրգանիզմը չի ստանում էնդորֆինի հզոր չափաբաժին, որն արտազատվում է բնական ծննդաբերության ժամանակ։ Բացի այդ, կեսարյան հատմանը հաճախ հաջորդում է մոր և երեխայի բաժանումը։ Սա կարող է հանգեցնել նրանց միջև կապվածության ձևավորման խախտման:

Յուրաքանչյուր կին ունի ախտանիշների անհատական ​​շարք.

- անքնություն և հուզմունք

- շփոթվածություն և դյուրագրգռություն

- հալյուցինացիաներ

- նորածնի նկատմամբ անտարբերություն, ագրեսիա, կամ չափից ավելի մտահոգություն

- տրամադրության հանկարծակի փոփոխություններ

- ախորժակի կորուստ, կամ շատակերություն

- զզվանք հայելու մեջ սեփական արտացոլանքից

- թույլ համակենտրոնացում և անտարբերություն

Հետծննդյան դեպրեսիան, ինչպես ցանկացած այլ դեպրեսիա, ոչ միայն վատ տրամադրություն է, այլ հիվանդություն, որն օգնում են հաղթահարել մասնագետները՝ հոգեբանները, հոգեթերապևտները։