Մաշտոցը 405թ․ ստեղծում է հայերենի հնչյունական համակարգը ճշգրտորեն արտահայտող, ուսուցանելու, թարգմանելու և դպրություն ստեղծելու նպատակին լիովին հարմար նշանագրեր. «Նա իր սուրբ աջով հայրաբար ծնեց նոր և սքանչելի ծնունդներ հայերեն լեզվի նշանագրեր»։ Եդեսիայում Մաշտոցը նորագյուտ տառերը դասավորում է՝ օգտվելով հունական այբուբենի հերթականությունից, տառերին տալիս է անուններ (այբ, բեն), որոշում է նրանց թվային արժեքները ( Ա =1, Ժ = 10, Ճ =100)։ Ապա անցնելով Սամոսատ` հմուտ հունագետ Հռոփանոսի օգնությամբ կատարելագործում է նորագույն տառերի գծագրությունը, նոր տառերն ուսուցանում իր օգնականներին և այդտեղ հունական կրթություն ստացող մանուկներին, իր աշակերտներ Հովհան Եկեղեցացու և Հովսեփ Պաղնացու հետ սկսում է նոր գրի օգնությամբ Աստվածաշնչից հայերեն թարգմանել Սողոմոնի առակները, որի առաջին նախադասությունը նաև մեսրոպատառ առաջին նախադասությունն էր.
ԳԻՐՔԸ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐԻ ԱՂԲՅՈՒՐ Է։
ԳԻՐՔԸ ԼՈՒՅՍԻ ԱՂԲՅՈՒՐ Է,
ՀԱՑԻՑ ՀԵՏՈ ԳԻՐՔ ԳՆԻՐ։
ԳԻՐՔԸ ՄԵՐ ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ԲԱՐԵԿԱՄՆ Է։
ՊՏՈՒՂՆ ԱՆՈՒՇ Է ՈՒՏՈՂԻՆ , ԻՍԿ ԳԻՐՔԸ ՝ ԿԱՐԴԱՑՈՂԻՆ։
ԹԵԿՈՒԶ ՍԱՐԻ ՀՈՎԻՎ ԼԻՆԵՍ ,
ՔԵԶ ԳԻՏՈՒԹՅԱՄԲ ՊԵՏՔ Է ԶԻՆԵՍ։
ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՈՐ ՑԱՆԵՍ , ՏԵՂԸ ՈՍԿԻ ԿՀԱՆԵՍ։
ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ԼՈՒՅՍ Է ՏԱԼԻՍ ,
ՄԱՐԴՈՒՆ ԽԵԼՔ ՈՒ ՀՈՒՅՍ Է ՏԱԼԻՍ։
Հ Ա Ն Ե Լ ՈՒ Կ Ն Ե ՐԵրգելիք է , լսելիք է , պատմելիք է , գիտելիք․․․Բյուր դեմքերով , բյուր դեպքերով , խորհուրդներով միշտ էլ լի։Ինչքան պահեցին՝ չփչացավ, ինչքան էլ տարան ՝ չքչացավ․․․Ձեռքով ցանեմ , աչքով ուտեմ , մտքով մարսեմ։
Նյութը կազմեց Բազումի միջնակարգ դպրոցի
հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի
Ա․ Բարխուդարյանը։
Լրացուցիչ նյութը կիրառելի է
<<Իմ երկրի գրքերը․իմ գրքերը>>
թեման ուսումնասիրելիս։
Մայրենի -6
© ООО «Знанио»
С вами с 2009 года.