Конспект мероприятия в старшей группе Энилэр бэйрэме.

Муниципальное автономное дошкольное образовательное учреждение «Детский сад №1 «Родничок» общеразвивающего вида г.Нурлат РТ Энилэр бэйрэме. Алып баручы: Исәнмесез, кадерле әниләр, әбиләр, апалар, килгән  кунаклар! Сезне барыгызны да әниләр бәйрәме белән котлыйбыз!  Сезгә уңышлар, гаилә байлыгы, күңел тынычлыгы телибез.  Балаларыгыз сезне гел сөендереп кенә торсын! Балаларның бүгенге  чыгышы сезгә бәйрәм бүләге булсын! Бәйрәмн ебашлап җибәрәбез! Нигә бүген бөтен җирдә Чәчәкләр балкый бездә ? Нигә кояш көлеп карый ? Балалар: Беләбез һәммәбез дә. Айгуль: Котлыйбыз сезне, әниләр, Көләч йөзле әбиләр, Эштә уңган апалар,  8­нче Март белән ! Гульназ: С первым солнечным лучом Постучался праздник в дом И от радости сосульки Зазвенели под окном. Чулпан: Сегодня солнце ярче светит И звонче ручейки поют Подарки мамам дарят дети А папы им цветы несут. (Вручают свои подарки мамам) Гузель: Тып­тып тама тамчылар Җырлап бәйрәм көенә. Бәйрәм бүген, диеп, хәттә Тамчылар да сөенә. Җыр: «Эниемэ» дигэн жыр башкарыла  Адиля: Җыр күтәрә күңелне Бар да көләч, шат бүген Бүген әни бәйрәме, Сигезенче март бүген. Камиля: Мин әнинеяратам Ул да мине ярата Бүләк итепҗырчыгардым Әниемә карата. Камила: Без сезне бик яратабыз Бәйрәм белән котлыйбыз Бүләк итеп үзеңә Бер матур җыр җырлыйбыз. Илюза: Иң кадерле кешем җирдә Ул  син, газиз әнием. Гел изгелекләр бөркелә Бары синнән, әнием! Әниемненң җылы назын Һәрвакытта тоябыз. Гел шулай булсын иде дип, Бәхет теләп калабыз. Ришат:Много мам на белом свете Всей душой их любят дети Только мама есть одна Всех дороже мне она Кто она отвечу я: Это мамочка моя. Тимур: Кто любимый всех на свете Это сразу скаңут дети. Обойди весь белый свет, Лучше мамы в мире нет! Җыр: «Мамин день» дигэн жыр башкарыла. (балалар урындыкларына утыралар) Карлсон:Сак булыгыз!!! Посадка бирегез! Тиз булыгыз инде. Нәрсә  инде бу, мин аларга “посадку” дим бит, ә алар миннән көләләр. Ә  сезгә шундый кунак килде, каршы да алмыйсыз. Но әйдәгез әле  исәнләшик. Ә сез беләсезме, кем яхшы, матур итеп исәнләшә белә?  Әйе мин ул­ Карлсон. А ну­ка кулларыгызны сузыгыз әле, тиз генә  барыгызда, барыгыз белән дә тиз генә исәнләшим әле. Карлсон:Барыгызга да сәлам! Минем дуслардан! Ә мин сезне  беләм. Чөнки мин сезне уземнең өемнең түбәсендә утырып карап  торам, шулай ук сезнең ничек уйнаганыгызны да күзәтәм. Ничек  яшәгәнегезне дә күздән югалтмыйм. Бүген кубрәктә беләсем килә  сезнең ничек яшәгәнегезне. Кем шулай җавап бирә инде. Менә  шулай баш бармакны күтәреп күрсәтергә кирәк. Карлсон:Ничек яшисез? Балалар:Менә болай. Карлсон:­Балалар бакчага сез ничек барасыз? (күрсәтәләр) ­балалар бакчасыннан ничек кайтасыз? ­тәрбиячеләр югында ничек шаярасыз? ­көндез сез ничек йоклыйсыз? ­шаярганда ничек көләсез? ­ ничек елыйсыз, әниегез шоколад алып бирмәсә? ­ничек шаярасыз? ­Ә ничек тик торасыз? Балалар:Менә шулай. Карлсон:Җитәр инде тыныч торырга, миңа күңелсез бит.  Сөйләшегез инде. Ну сөйләшүне дәвам итик инде. Нинди җыелыш  инде монда бүген, балалар һәм ата­аналар белән бергә. Бәйрәм,  алайса ну­ка кесәләрегездән чыгарыгыз әле тәмле кәнфитләрегезне.  Ничек юк инде? Мин алай уйнамыйм. Ярар инде уйныйм. Әй мин әле яңа гына качышлы уйнап килдем няня белән. Ул безне кечтек белән  икебезне хаман эзлидер. Хазер килеп тә җитәр әле. Ишетәсезме, ул  бире килә, качыйм әле үзеннән. Ә сез тыныч кына утырыгыз.  Әйтмәгез тагын минем монда икәнне. Фрекен Бок:Ку­ку, кая син, җитте инде минем белән шаярырга, өй  эшләреңне эшләргә вакыт. (күзен ача) Фрекен Бок: Ну табыйм гына мин ул кечтекне, күрсәтәм мин ана  минем белән шаярган өчен. Тотыйм гына үзен... Ой! Нәрсә бу, кая  мин. Так башым бас әле, күзлек тоже бас әле үзегезнең  урыннарыгызга. Кем әйтә. Бу минем күземә күренәме әллә  чынлыкта, монда күп балалар? Кечтекне эзләүче идем, күпме  балалар таптым. Нәрсә эшсезлектән тилмерәсезме? Имеш монда  бәйрәм итәләр. Уф кая соң бу бәләкәч, күрмәдегезме? Балалар:Юк. Фрекен Бок:Ой­ой, күзем генә түгел, әллә колагым да ишетми инде, әллә чынлап та берәрсе бар янымда. Әллә аңымны югалтаммы, юк  икән, кем син? Әй опятҗ син таза, кечкенә безделҗник икәнсең. Карлсон: Тынычлык, только тынычлык Фрекен Бок:Тукта әле! Менә мин сине тәрбияләү белән шөгыльләнә башлыйм әле. Уф Карлсон:Модам! Мин вовсе кечкенә дә, таза да түгел. Мин матур,  акыллы, в миру упитанный гына. Нәрсә сез мине үртәр өчен  килдегезме? Фрекен Бок:Юк инде, кечтекне эзләп килдем. Балалар сезнең арада  юкмы минем кечтегем яки оныгым. Кая карыйм әле. Юк , монда да  юк, кая киткән инде  ул. Карлсон:Тынычлык, только тынычлык. Модам ни өчен шуның  кадәрле нервничать итәргә. Бәйрәм бит бүген. Бәйрәмдә ял итәргә  кирәк. Телисезме мин сезне бәйрәм белән котлыйм. Фрекен Бок:Кит әле, калдыр шул шаяруларыңны. Менә ул  котлауларны малайлар, әтиләр авызыннан ишетсәк икән, вот булыр  иде ул чын котлау. Карлсон:Тынычлык, только тынычлык.Булыр котлаулар, покага  сер.  Фрекен Бок: Нинди сер инде? Малайлар чыгалар. Хабир: Март – месяц радостный и ясный Господа! Наши дамы прекрасны. Ринат: В каждой девочке – солнца кусочек Всех с весною! Все вместе: Мы любим вас очень! (одевают платочки) Хабир: Если был бы я девчонкой Я б не бегал, не скакал Я б весь вечер вместе с мамой Не стесняясь танцевал. Ринат: Если был бы я девчонкой Я куда умнее был Я б тогда не только руки Но и шею тоже мыл. Ринат: Если был бы я девчонкой Не ленился никогда И сестричку на прогулку Одевал бы сам всегда. Хабир: Если был бы я девчонкой Я бы время не терял Я по улице не бегал Все б бабуле помогал! Вместе: Почему мы не девчонки ? Вот беда, так вот беда Нас тогда 8 марта Поздравляли бы всегда. Карлсон: Нәрсә ризамы син Фрекен Бок:Ә кая чәчәкләр? Карлсон: Ансы да булыр     Открыткалар бирәләр. Фрекен Бок: Туктагыз әле мине монда беркем дә биергә дә  чакырмый Карлсон: Ник, сине мин чакырам, әйдә балар белән бергә басып  биибез Бию полька Фрекен Бок:Җитәр бәйрәм итәргә. Кечтекне табарга кирәк тиз  арада, әти­әнисе эштән кайтканчы. Ну кая качарга мөмкин ул. Карлсон:Можетуләбисе янына киткәндер Фрекен Бок: Тагы нинди әбисе инде? Карлсон: Үзенеке. Барлык балаларның да бит әбиләре бар. Минем  дә әбием бар, но ул еракта. Сез бүген минем әбием булыгызчы? Фрекен Бок: Син нәрсә, ычкындыңмы әллә. Лучще балала мина җыр җырласыннар Җыр “ Әбием, әбекәем” Карлсон: Ой,ой мин авырыйм ахрысы, мина кәнфитләр, вареньелар  кирәк, терелер өчен. Фрекен Бок:Баллы күп ашарга ярамый, ул тазарта Карлсон: Ой,ой коткарыгыз, ярдәм итегез (конфет бирелә, ашый) Фрекен Бок:Мин бит сиңа әйттем инде, ашама тазарасын дип, ә  менә мин фигурамны саклыйм, шуңа күрә ашамыйм Карлсон: Мин алай уйнамыйм.. Фрекен Бок: Әй шутник син, әйдә үзеңнен концерт номерыңны әйт. Карлсон: Әниләрен котлап кызлар биесеннәр әле. Курчаклар белән бию. Фрекен Бок:Бик матур биеделәр. Күңел дә күтәрелеп китте. Берәр  уен уйнатыйм әле үзегезне балалар. (уен малайлар белән) Карлсон: Минем шаярасым, туздырасым килә. Фрекен Бок:Нинди эш инде ул. Бернинди тәртипсезлекләр  бәйрәмдә булырга тиеш түгел. Котлаулар гына булырга тиеш.  Кызларга карата шигырь тыңлап китик әле. Хабир:Дорогие наши девочки!              Мы –культурные ребята!              В славном городе живем,              И сегодня разрешите             Вас поздравить с женским днем!             Мы с мальчишками деремся,             Петушимся иногда,             Но девченок, вам клинемся,            Не обидем никогда! Карлсон: Алайса безнең бәйрәм дә ахрына килеп җитте.  Саубуллашыр вакыт җитте. Кызлар сезне бәйрәм белән. Фрекен Бок:Әйдә минем белән, киттек.Саубулыгыз балалар.  Алып баручы: Менә безнең бәйрәм дә тәмам. Кадерле әниләр сезне тагы бер тапкыр бәйрәм белән.