Поделиться
New Microsoft PowerPoint Presentation (3).ppt
ԽԱՉԱՏՈՒՐ ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆ
ՌԵՖԵՐԱՏ
ՖԱԿՈՒԼՏԵՏ` Մաթեմատիկայի, ֆիզիկայի և ինֆորմատիկայի
ԲԱԺԻՆ` Ֆիզիկա
ԿՈՒՐՍ` 2-րդ /մագիստրատուրա/
ԱՌԱՐԿԱ` Ոչ գծային օպտիկայի երևույթներ
ԹԵՄԱ` Ոչ գծային օպտիկայի առարկան, նրա զարգացման պատմությունը:
Ոչ գծային օպտիկայի էֆեկտների դասակարգումը:
ԴԱՍԱԽՈՍ` Ասլիզադյան Վլադիմիր
ՈՒՍԱՆՈՂՈՒՀԻ` Դանիելյան Մարգարիտա
ԵՐԵՎԱՆ 2017թ
ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ
Ներածություն-------------------------------------------------------------------------------էջ2
§1. Ոչ գծային օպտիկայի առարկան, նրա զարգացման պատմությունը--էջ3
§2. Ոչ գծային օպտիկայի էֆեկտների դասակարգումը--------------------------էջ6
Եզրակացություն----------------------------------------------------------------------------էջ14
օգտագործված գրականության ցանկ—----------------------------------------------էջ15
ՆԵՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆ
Մինչև լազերի հայտնագործումը համարել են, որ լույսի ազդեցությամբ միջավայրի օպտիկական բնութագրերը, որոնց թվում` բեկման ցուցիչը, կախված չեն այդ միջվայրում տարածվող լույսի ուժգնությունից: Սակայն լազերի երևան գալուց հետո պարզվել է, որ մեր ունեցած պատկերացումները միջավայրի բնութագրերի անփոփոխ լինելու վերաբերյալ ճշմարիտ են, եթե միջավայրով անցնող լույսի փնջերի ուժգնությունը փոքր է: Բանն այն է, որ լազերային հզոր ճառագայթումը կարող է փոխել միջավայրի օպտիկական բնութագրերը, որոնք այսուհետև դառնում են կախված այդ ճառագայթման էլեկտրական դաշտի լարվածությունից: Իրոք, լազերի հզոր ճառագայթման էլեկտրական դաշտի լարվածությունը նույն կարգի է, ինչ նյութի ատոմներում և մոլեկուլներում էլեկտրական դաշտի լարվածությունը: Նշանակում է` այդպիսի ճառագայթման ազդեցությամբ կարող է փոփոխվել ատոմի էլեկտրոնի, հետևաբար` նաև ատոմի և ատոմներից կազմված համակարգի` նյութի վիճակը: Բայց այդ փոփոխությունները շրջելի են. լազերային լուսարձակումը դադարելուց հետո միջավայրի բնութագրերը <<վերականգնում են>> իրենց նախկին արժեքները:
Ոչ գծային օպտիկան ֆիզիկայի այն բաժինն է, որն ուսումնասիրում է այնպիսի երևույթներ, որոնք առաջանում են միջավայրում հզոր լուսային փնջեր տարածվելիս:
Քսաներրորդ դարում ֆիզիկայի խոշորագույն նվաճումներից է ոչ գծային օպտիկայի զարգացումը, որը բացի տեսական նշանակությունից հնարավորություն տվեց լուծելու մի շարք տեխնիկական խնդիրներ: Ոչ գծային օպտիկական պրոցեսների ուսումնասիրությունները նպաստեցին լազերային տեխնիկայի, սպեկտրոսկոպիայի, ֆոտոնիկայի և այլ բնագավառների զարգացմանը:
Ոչ գծային օպտիկայի առաջացումը անմիջականորեն կապված է քսաներրորդ դարի կեսերին ալիքների երկարությունների օպտիկական տիրույթում սկզբունքորեն նոր հզոր ճառագայթման աղբյուրների՝ օպտիկական քվանտային գեներատորների (լազերների) ստեղծման հետ: Լազերների ստեղծումը և քվանտային էլեկտրոդինամիկայի զարգացումը սկզբունքորեն փոխեցին իրավիճակը օպտիկայում:
§1. ՈՉ ԳԾԱՅԻՆ ՕՊՏԻԿԱՅԻ ԱՌԱՐԿԱՆ, ՆՐԱ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ
Երբ խոսվում է նյութում լույսի տարածման մասին, ենթադրվում է, որ միջավայրի օպտիկական բնութագրերը (մասնավորապես բեկման ցուցիչը) չեն փոփոխվում նրա ազդեցության տակ: Սրանից հետևում է, որ մասնավորապես սուպերպոզիցիայի սկզբունքը թույլ է տալիս ցանկացած ալիքային դաշտ դիտել որպես ամենապարզ տարածական կոնֆիգուրացիայի դաշտերի հանրահաշվական գումար (օրինակ՝ հարթ մոնոքրոմատիկ ալիքի դեպքում): Ընդ որում այդ դեպքում բաղադրիչներից յուրաքանչյուրը տարածվում են միմյանցից անկախ են:
Մինչ լազերային դարաշրջանը լույսի աղբյուրը, նույնիսկ խոշոր օպտիկական համակարգի օգտագործմամբ լուսային էլեկտրամագնիսական ալիքում, կարող էր ապահովել կարգով շատ անգամ փոքր էլեկտրական դաշտ, քան ներքին ատոմային դաշտը: Դա նշանակում է, որ ալիքի էլեկտրամագնիսական դաշտի ազդեցությունը միջավայրի հատկությունների վրա անտեսվում էր և իդեալական պայմաններում այն չէր էլ դրսևորվում: Այդ դեպքում միջավայրի անդրադարձը արտաքին օպտիկական ազդեցությանը համեմատական էր ալիքում էլեկտրական դաշտի մեծությանը և սուպերպոզիցիայի գծային սկզբունքը իրագործվում է: Ուստի նյութում (լույսի հետ փոխազդեցության ժամանակ) առաջացած այդպիսի երևույթները տեսականորեն նկարագրելու համար անհրաժեշտ համակարգը անվանվում է գծային օպտիկա:
Սակայն լազերի ի հայտ գալուց հետո պարզ դարձավ, որ մեր ունեցած պատկերացումները միջավայրի բնութագրերի անփոփոխ լինելու մասին ճշմարիտ են միայն այն դեպքում, երբ միջավայրով անցնող լուսային փնջի ուժգնությունը փոքր է: Բանը նրանում է, որ լազերային ճառագայթման իմպուլսի ինտեսիվությունը կարգով շատ մեծ է ցանկացած լույսի աղբյուրի ինտեսիվությունից:
Լույսի ինտեսիվությունը որոշվում է այն ֆոտոնների թվով, որոնք անցնում են միավոր մակերևույթի միջով միավոր ժամանակում: Այն որոշվում է հետևյալ բանաձևով՝
Материалы на данной страницы взяты из открытых источников либо размещены пользователем в соответствии с договором-офертой сайта. Вы можете сообщить о нарушении.
