Стихотворение" Память"

Памяць

Квітнеюць белыя рамонкі,

Цвітуць у жыце васількі,

На небе чыстым ні хмурынкі,

І буслік ходзіць ля ракі.

За наша светлае дзяцінства,

За сонца, ззяе што з нябёс,

Ты пакланіся ветэрану -

Усё гэта ён табе прынёс.

Калі ўспомніць тыя годы -

Слязінкі капаюць з павек…

Салдат вайны, ты з перамогай

Вярнуўся ў родны край навек.

Семдзесят пяты год вызвалення…

Ветэрана на зямлі ўжо няма.

Толькі памяць жыве ў пакаленнях,

Што ваяваў ён нездарма.

Ля помніка ляжаць рамонкі

І з руж букеты, васількі,

Сюды нясуць жывую памяць

Яго ўнукі, праўнукі