Урманга сәяхәт

Балалар, исәнмесез. Карагыз әле, безгә кунаклар килгән, әйдәгез, алар белән исәнләшик. (Активлаштыру). (Саескан тавышы ишетелә, экранда саескан рәсеме чыга) Чү, ишетәсезме, нинди тавыш бу? саескан кычкыра, әллә безгә берәр хәбәре бар микән?Бар икән шул, балаларга- төлкедән диелгән, укыйк әле: “ Кадерле, балалар, мин сезне җәйге урманга чакырам!” төлке дустыгыз. -Балалар, барабызмы? Юлга кузгалганчы урамга күз салыйк әле Т. – Күк йөзе нинди төстә? Б. – Зәңгәр төстә. (Берничә баладан кабатлата) Т. – Күктә кояш яктырта. Кояш нинди төстә? Б. – Сары төстә. (берничәбаладанкабатлата) Т. – Кояштүгәрәк, җылы, ул елмая – Балалар, әйтегез әле, хәзер нинди ел фасылы? – Яз. – Дөрес. Ә яздан соң нинди ел фасылы килә? – Җәй. – Балалар,әйдәгез җәйге урманга кузгалыйк, урман бездәнерак. Шуңа күрә без сезнеңбеләнавтобустабарырбыз. Автобуска утырдык Тәгәрмәчләр тукылдый Автобус ашыга, Безнеалып бара ул Урман ягына. (Кошлар сайравы куела, экранда урман рәсеме), менә урманга килеп җиттек – Урманда нәрсәләр үсә? – Агачлар, чәчәкләр, гөмбәләр. – Аларга үсәргә нәрсә кирәк? – Яңгыр һәм җылы (Индив. һәм күмәк кабатлаулар). – Балалар, урман зурмы? – Урман зур. – Урман матурмы? – Матур. – Күңеллемеурманда? – Күңелле Балалар урманда белмәгән хайваннарга якын килмәскә, аларны сыйпамаска, котыртмаска, үсемлекләрне өзмәскә, аларны авызга капмаска кирәк 4. Ял итү минуты: Без урмангакилдек, бикматур җирләр күрдек: (Йөрүхәрәкәтләреясыйлар) Бикзифакаен – уңда, ямь-яшелчыршы – сулда. (Уңякка – каенга, сулякка – чыршыга күрсәтәләр) Күпкүбәләкләроча, әйләнепҗирнекоча. (Әйләнәләр.Чүгәлиләр.) Урманда нәрсәләр яши? Урманда җәнлекләр яши. ( төлке чыга, курчак театрыннан). Бу нәрсә? (Төлке) Балалар, төлкенең койрыгы нинди? (Зур, йомшак, йонлы) - Төлкегә урманда берүзенә күңелсез. Әйдәгез, урман буйлап аңа дуслар эзлик, аңа ярдәм итик. Бергәләшеп барыйк. Бардык-бардыкһәмкуянныочраттык.Балалар, куян нинди төстә? (Соры) Карагыз әле, куянның колаклары озынмы, кыскамы? Әйе, куянозынколаклы. Куянйөриме, сикерәме? (Сикерә).Әйе, куяналгытәпиләренәбасыпарттагытәпиләребеләнсикерә. Әйдәгезәле, куяннаркебексикерепкарагыз. (Балаларкуянкебексикерәләр). -Куян нәрсә ярата? (кишер), ( Азамат, Язилә куян турында сөйлиләр) Куянның колагы озын. Ул сикерә. Куян кишер ярата. әйдәгез аңа күчтәнәч калдырыйк, ул сөенер, безгә рәхмәт әйтер Шулвакыт алар алдына нәрсә килеп чыкты? (Аюсүрәтекуела). Аюкечкенәме? Зурмы? (Зур) Аюныңтәпиләренечкәме? Калынмы? (Калын).Әйе, аюныңтәпиләрекалын. Балалар, аютәпиләребелән алпан-тилпән йөри. (Күрсәтәбез, бергәкабатлыйбыз). -Балалар, аю нәрсә ярата? (бал) (Камилә, Азалия аю турында сөйли) Аю зур. Ул лап-лоп йөри. Аю бал ярата. Без аңа бал алып килдек әйдәгез күчтәнәчне аңа калдырыйк, ул безгә рәхмәт әйтер Уен “Аю белән куян.” – Балалар, әйдәгез аю һәм куян белән бергәләп уйнап алабыз. Аю бара урманнан, (бер-берартлыбаралар) Утынҗыяучакка. (алгатабаиеләләр) Усакартындакуян, (чүгәлиләр) Курка икәнаюдан. (башларыняшерәләр) Куян, куянкурыкма – (сикерәләр) Аютимиулсиңа! (кулчабалар) Рәхмәт, булдырдыгыз Экранда бүре рәсеме, ул нинди? (усал, ул соры төстә, җитез йөгерә) (Булат, Әмир бүре турында сөйлиләр) Бүре усал. Ул соры төстә. Бүре җитез йөгерә. Экранда керпе, –бу нәрсә? Ул ничек итә?аның нәрсәләре бар? Ул инәле күлмәк кия, инәләре дошманнан саклый, Ул нәрсә ярата? Гөмбә ярата. (Альмир, Юлия керпе турында сөйли) Керпе кечкенә. Ул инәле. Керпе алма, гөмбә, тычкан ярата Гөмбә белән сыйлау Монда, чыршыда нәрсә утыра? Бу тиен. Тиен нишли? Агачтан агачка сикерә. Самира, тиен матурмы? – Матур. – Әмирхан, тиеннинди? – Кечкенә. Йомшак. – Алинә, тиеннеңкойрыгынинди? – Койрыгызур. – Лениз, тиеннәрсәашый? – Чикләвек. – Бикдөрес, балалар. (Айлинә,Юлия тиен турында сөйли) Тиен йомшак. Ул агачтан- агачка сикерә.Тиен чикләвек ашый Тиенгә күчтәнәч – кәрзин белән күркәләр калдыру. -Без төлкегә бик күп дуслар таптык, әйдәгез дусларын әйтеп чыгыгыз әле! Балалар, төлке, куян, аю, бүре, керпе, тиенурмандаяшиләр. Бухайваннарны ничек дип атыйбыз?кыргыйхайваннар. Балалар, төлке сезгә рәхмәт әйтә. “Урмангакунаккабикеш йөрегез, Без, дусларны, сезонытмагыз. Рәхмәт сезгә дусларымны табарга булыштыгыз Йомгаклау: – Балалар, безгә кайтырга вакыт. Әйдәгез, урман, җәнлекләре белән саубуллашыйк һәм кайтырга кузгалыйк (Тәрбияче балаларга сиздермичә генә берәр агач артыннан күчтәнәчләр белән тулган кәрзинне ала.) – Балаларавтобускаутырышыгыз. Шәһәргәкайтабыз. (Балалар автобус тавышынчыгарып, “W” авазынәйтепбаралар.) Тәрбияче:Урманда рәхәт булдымы, балалар? Балалар: Әйе, рәхәт булды. -урманда үсемлекләрне, чәчәкләрне өзмәдегезме? -Таныш түгел хайваннарны сыйпамадыгызмы? -Сәяхәтебездә нәрсәгә ярдәм иттек? -Өйгә кайткач нишлисез?