Номус ва фарзанд

                                          Моҳигул  НАЗАРОВА  асари

    

           

                  

                     

 

 

 

 

 

 

 

 

       Г У Н О Ҳ

 

 

                    

               (9 кўринишли пъеса)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        Бухоро -2015 йил;

 

 

     Иштирокчилар:

 

Дилафрўз    -                  32-35 ёшларда

 

Истамжон –     унинг эри -35-37 ёшларда

 

Соҳибжон  -         20-21 ёшларда

 

Алишер унинг дўсти  -       20-21 ёшларда

 

Истат опа-    Алишернинг онаси     50-55 ёшларда

 

Мафтуна  -  Соҳибжоннинг  севгилиси, 18-19 ёшларда

 

 Моҳина –   унинг дугонаси  19-20 ёшларда

 

Шарифа- Моҳинанинг холаси 35-40 ёшларда

 

Юрий Андреевич-  дала ҳовлининг эгаси,  50-55 ёшларда

 

Салима ая -   Соҳибжоннинг онаси 45-50 ёшларда

 

Сухандиёр ака- Соҳибжоннинг отаси 45-50 ёшларда

 

Ишчи йигитлар -4-5 нафар

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Воқеа айни шу кунларда бўлиб ўтади.

 

 Биринчи парда. Биринчи кўриниш: Оддийгина ўзбекона ҳовли. Ёз фасли.Сўрида Сухандиёр ака хаёл суриб  ўтирибди.  Салима ая чойнакда чой кўтариб киради.

Салима ая:  Ҳа, дадаси ўтирибсизми?

Сухандиёр ака: Ҳа, ўтирибман.Ўғлинг шаҳардан қандай хабар билан қайтаркан? Кошки ўқишга кирсайди.

Салима ая: Мен ҳам шуни ўйлаб сиқилиб кетяпман, дадаси.Қайсар ўғлингиз биласизми, нима деди?

Сухандиёр ака:  Хўш,нима деди?

Сухандиёр ака:  Буни сизга айтишга чўчиб тургандим.Лекин ўйлаб кўрсам айтмасам бўлмас экан. Кишиларнинг боласи институтга шартнома асосида кирса, қувончидан дўпписини осмонга отади...Аммо  бунингиз институтга шартнома асосида  ўқишга кирса, ўқимасмиш.  

Сухандиёр ака:  Ростдан шунақа дедими?

Салима ая:  Ҳа-да.

Сухандиёр ака: Ҳўш,унда нима қиларкан?

 Салима ая(чойни қайтариб)  Россияга кетармиш, бир-икки йил ишлаб келиб, кейин ўқирмиш.

Сухандиёр ака: (жаҳли чиқиб) Россияда нима бор экан унга? Ўғлимиз шартнома асосида ўқишга кирса ҳам уни ўқитишга, шартнома пулини тўлашга  кучимиз  бемалол етади-ку. Мана, худога шукур, фермер хўжалигимиз бўлса.

Салима ая:  Билмасам, аввало грант асосида ўқишга кирсин, деб дуо қилиб ўтирибман,дадаси.

 

Шу пайт Соҳибжон кириб келиб, ота-онасининг суҳбати бўлинади.

 

Соҳибжон:( ҳафаҳол,кайфияти тушкун аҳволда )Ўқишга киролмадим, ойижон, дадажон.   Мен  давлат гранти  асосида ўқишга киришни орзу қилган эдим.Аммо  тўплаган балларим  озлик қилди.

Салима ая: (йиғламсираб) Вой  ўлмасам,болажоним...

Сухандиёр ака: (хотинига қараб) Нимага ваҳима қиласан? Битта сени болангми, ўқишга киролмаган? (Соҳибжонга)Шартномага ҳам илинмадингми,ўғлим?

Соҳибжон: Йўқ-да,дада.(ерга қарайди)

Сухандиёр ака: Ҳм-м,яхши иш бўлмабди. Энди нима қилмоқчисан,ўғлим? Кейинги йил яна ҳаракат қилиб кўрасанми,ўқишга киришга?

Соҳибжон: Алишер дўстим ҳам киролмади. Икковимиз бирга Россияга кетсакмикан, деб  ўйлаб қолдик, дада. Кейинги йил бўлаверсин-чи.Бир гап бўлар.

Сухандиёр ака: Ҳозиргина онанг шу ҳақда гапириб турганди.Сени Россияга кетаман, деганингни тушунмадим.Фермер хўжалигимизда ишлайверасан, ҳам ўқишингга тайёрланасан, ўғлим. Бегона юртда нима қиласан?

Салима ая:  Учта қиздан кейин тилаб олган ёлғиз ўғлимсан. Россияга кетсанг, сени соғиниб ўлиб қоламан-ку, болам. Қўй, шу ниятингни.

Соҳибжон: Мен Алишерга борамиз, деб сўз бериб қўйдим.Унинг тоғаси Истам ака неча йиллардан бери Россияга бориб ишлаб келади.Ҳозир Москва атрофида дала ҳовлилар қуриш учун ишчиларни  йиғяпти экан. Шунга кетсакмикан, деб  турибмиз, дада.

Сухандиёр ака: ”Узоқнинг қуйруғидан яқиннинг ўпкаси яхши”, -дейди машойихлар.Ўзимнинг ёнимда тинчгина юрсанг, шундан яхшиси йўқ, ўғлим.

Соҳибжон: Дада, мен бориб бирор йил ишлаб келмоқчиман, ўзимни муаммоларимни ўзим ҳал қилмоқчиман. Илтимос, менга рухсат беринглар.

Салима ая: Дадаси рухсат берманг. Ҳеч қаерга бормайди. Ўғлингиз Тошкентдан нариёғини кўрмаган бўлса, бегона юртда нима қилади? Мениям ўйланг. Кўзим қиймайди, боламни узоққа жўнатишга.

Соҳибжон: (онасини  елкасидан қучиб олади) Онажон, илтимос йўлимни тўсманг. Менга ишонинг. Худо ҳоҳласа, бир йил ғиз этиб ўтади, кетади. Ўзимни бироз кўтаришим  учун яхши имкон бу.

Сухандиёр ака:(бошини кафтлари орасига олиб бироз ўйланиб ўтиради) Майли, онаси, ўғлингни шаштини синдирмайлик.Энди буям йигит бўлиб қолди, ахир. Дўстига борамиз, деб сўз бериб қўйган бўлса, юзи шувут бўлиб ўтирмасин. Қолаверса, ўғил бола-ку.Ўз йўлини топиб кетар-а, нима дединг?

Салима ая: (йиғламсирайди) Билмасам.Нима дейишга ҳам ҳайронман.Болам, тез-тез телефон қилиб турасанми?  

Соҳибжон: Ҳа, ойижон. Албатта, ҳар куни телефонда гаплашиб турамиз.

Сухандиёр ака: Қачон жўнамоқчисизлар?

Соҳибжон: Кейинги ҳафтада.Алишер шундай деяпди. Қолаверса, тоғаси Истам аканинг ўзи ҳам ҳозир шу ерда. Бирга жўнаймиз экан. Истам акани хотини Дилафрўз янга ҳам биз билан бирга кетарканлар. Кир-чиримизни ювиш, овқатимизни пишириш уларнинг вазифаси бўларкан.

Сухандиёр ака:  Унда мен бориб Истамбойнинг ўзи билан би-и-ир гаплашиб келай-чи.

Салима ая: Яхши бориб келинг, дадаси. Агар бу ҳам борадиган бўлса, Соҳибжонни назоратсиз қолдирмасин, болагинам бегона юртларда  азоб чекмасин. Ҳали ўзим ҳам бориб Дилафрўз келинга тайинлаб келаман.

Сухандиёр ака: Яхши.

Сухандиёр ака чиқиб кетади. Салима ая дастурхонни йиғиштиради. Шу пайт Истат хола кириб келади.

Истат хола: Ҳа,айланайлар.Ўтирибсизларми?

Салима ая: Ҳа,опа келинг.Ассаломуалайкум,уйдагилар яхшими?

Шу пайт Соҳибжоннинг қўл телефони чақириб қолади.

Соҳибжон :Ҳа, Алишер, гаплашдим. Бошида бироз қаршилик қилишди-ю, кейин кўнишди. Кетамиз энди, худо ҳоҳласа.(Гаплаша-гаплаша уйга қараб йўналади. Истат холага қараб) Ассаломуалайкум.Хола,қалайсиз?

Истат хола: Валейкум салом.Ҳа, яхшимисан, болам? Салимахон, чарчамай юрибсизми? Бу  шумтака болаларимиз Россияга кетамиз, ишлаб келамиз дейишяпти-ку, айланай.Шу кеча укам Истамжон уйга келган эди. Алишер ва Соҳибжон у билан  шу ҳақида гаплашишди.Ўзим эшитдим,айланай.

Салима ая: Менам эшитиб  ҳайрон қолдим.Россияга бориб ишлаш осонмас-ку.Булар бизнинг бағримиздан чиқмаган,энди коллежни битирган болалар бўлса.

Истат хола: Мен ҳам Алишерга шуни айтсам,”Биз энди ёш бола эмасмиз.Ёшимиз ҳам 20 га қараб кетди. Қолаверса, Истам тоғам ёнимизда бўлади. Дилафрўз янгам эса овқатимизни қилади, кирларимизни ювади .Нимага хавотирланасиз?”-дейди.Вой айланайлар-ей.

Салима ая: Дарвоқе, Дилафрўз келин ҳам булар билан бирга  ўрисларнинг юртига кетармиш.Шу сабаб мен  бир ёнига бориб келсамми, деб тургандим.

Истат хола: Юринг, мен ҳам бирга бораман, айланай. Келинимга биргалашиб тайинлайлик. Болаларимиздан бохабар бўлсин, қарасин, ширин овқатлар пишириб берсин. Гаплашиб келсак, юрагимиз ҳам хотиржам бўлади, айланай.

Салима ая:  Майли. Юринг унда.

                         Икки аёл чиқиб кетишади.

   Иккинчи парда, иккинчи кўриниш: Қурилиш ашёлари сочилиб ётган катта дала ҳовли.Узоқдан яшил ўрмонлар, бетакрор гўзал кўл манзараси кўзга ташланади. Ҳовлини йиғиштириб юрган Дилафрўзнинг нимадандир жуда дарғазаблиги ҳаракатларидан билиниб турибди. Шу пайт унинг эри Истамжон кириб келади.Дилафрўз қўлидаги супургини жаҳл билан бир четга  улоқтириб  юборади.

Истамжон: Ҳа, хотин тинчликми? Нима гап? Нима бўлди?

Дилафрўз: Дард бўлди, бало бўлди. Қишлоқдан келиб, Москвани кўрган йигитларингиз  жудаям ўзгариб қолишган.Энди буларнинг кирини ювиш,овқатини пиширишдан ташқари тарбияси билан шуғулланиш ҳам менинг гарданимдами?

Истамжон: Ҳай, ҳай, ҳай ўзингни бос, Дилафрўз.Ким сени бунчалар ранжитди? Йигитлар нима қилишди?

Дилафрўз: Бу йигитларингизнинг айримлари қўшни дала  ҳовлидаги  йигитлар билан қўшилишиб,пиво  ичишни ўрганишяпти.Ароқхўр бўлиб кетишса,нима бўлади?Анави Алишер билан Соҳибжон эса (киноя билан)  йўлнинг нариги  томонидаги дала ҳовлида яшовчи қизларни севиб қолишганмиш.Ҳамма йигитларингизнинг хулқида ўзгариш бўляпти.

Истамжон:  Бор -йўғи шуми?(Хотинига бир зум тикилиб туради-да, хохолаб кулиб юборади) Севиб қолишса нима бўпти? Ёш йигитлар қизларни севиб қолиши табиий -ку,хотин. Сен бундан нимага асабийлашяпсан?Ваҳима қилаверма.

Дилафрўз: Бу йигитларнинг ота-онаси сизга ишониб топширишган.Ҳозир буларнинг ошиб-тошган пайти. Бир балога йўлиқмасин, дейман-да.

Истамжон: (жилмайиб)Ўғил бола шўхлик қилса, ҳеч нарса қилмайди.

Дилафрўз: Шунақа дейишингизни билардим-у, барибир огоҳлантирдим. Йигитларингиз ишдан келганидан кейин гаплашинг.Ароқхўрликка, қизларнинг ёнига боришга ўрганишмасин.

Истамжон: (асабийлашиб) Жиннимисан, Дилафрўз?  Нима мен уларга қоровуллик қиламанми? Ёки у ёққа борманглар, қизлар билан гаплашманглар дейманми?

Дилафрўз: Билмадим.Қоровуллик қиласизми, орқаларидан пойлаб юрасизми? Аммо йигитларга эътибор беринг.Бунақа кетаверса, бир кун уларнинг ота-онасидан балога қолишингиз аниқ. “Саёқ юрган таёқ ейди,”дейдилар.

 Истамжон: Ҳеч нарса қилмайди. Йигитларнинг тарбиясини ўйламасдан овқатни тезлат, хотин. Уларнинг ақли- ҳуши жойида, нима қилишаётганини ўзлари  яхши  билишади.  (чиқиб кетади)

 Дилафрўз(зарда билан)Хўп,майли.Узр. Билганларингни қилинглар.(  Эрининг гаплари алам қилиб, у ёқдан-бу ёққа юради. )  Ростдан ҳам менга нима? (бироз маҳзун овозда) Мана, келганимизга уч ойдан ошиб қолди. Якка-ю ягона қизимни жудаям соғиндим.Бугун йигитлардан ноутбук билан модемни олиб, қизим билан албатта скайпда гаплашаман. Хайрият, шу скайп дегани бор экан. Соғинч  қийнаяпти юрагимни...(чиқиб кетади)Маҳзун музика янграйди.

  Овоз: Орадан уч ой ўтди.

  Учинчи парда, учинчи кўриниш. Яна ўша дала ҳовли. Қиш фасли. Ерда қор. Иккита чиройли қиз атрофга аланглаганча  кириб келади.Улардан бирининг аҳволи яхшимас. Йиглаганлиги билиниб турибди.

Мафтуна: Соҳибжон мана шу  ерда яшайди. Мен бир-икки марта келганман бу ерга. Келинойиси  бозорга кетган пайтларда  олиб келарди.

Моҳина: Хўш, ҳозир нимага келдик бу ерга?

Мафтуна:  (титроқ товушда) Нимага бўларди? Соҳибжонни топишга-да.

Моҳина: Топганинг билан нима ўзгаради?

Мафтуна:  Билмайман.Мен  унга ўз аҳволимни  айтгандим.Лекин у икки кундан бери телефонини кўтармаяпти.

Моҳина(нафратга қоришган киноя билан) Аҳволингни билди, энди  у сенга уйланишига ишонасанми?

Мафтуна(ишончсиз) Билмайман.У  бошида менга уйланаман,деганди.Аммо (қорнига ишора қилади) буни борлигини билгач, уйланишдан бош тортди. Айт, нима қилай?Уни изламасдан  бошқа нима иложим бор?(йиғлаб юборади) Ваъдалари бошқача эди. Энди  ўзим учун ўзим курашмасам, ким мени  ҳимоя қилади? Етим ўсганман, биласан. Холанг ва сенга ишониб, Россияга келдим.

Моҳина(асабий) Соҳибжон билан шунчалик яқин бўлиб кетасизлар,деб ҳеч ўйламагандим.

Мафтуна: Яқин бўлмай ўлардим,мен.( Эзилиб йиғлайди)

Мафтуна:(Раҳми келиб) Йиғлама, дугонажон.Эҳтимол ҳаммаси яхши бўлиб кетар. Алишернинг тоғасини  яхши одам деб эшитганман.Бир гаплашиб кўрамизми?

(Шу пайт қўлида кафгир билан  Дилафрўз кириб келади. Унинг бир қўлида тузланган карам солинган шиша банка.)

Дилафрўз:((ҳайрон бўлиб)  Хуш келибсизлар,меҳмонлар,танимадим сизларни.

Мафтуна:Ассаломуалайкум.

Моҳина: Салом.Яхшимисиз,опа?

Дилафрўз: Раҳмат,қизлар. Ўзларингиз қандай? Хўш,хизмат?Тинчликми?

Моҳина: Опа,биз бир масалада ёнингизга келдик.Лекин...

Дилафрўз:Нима масала экан?

Шу пайт Алишер қўлида челак билан билан улар турган жойга яқинлашади.Узоқдан Моҳина ва Мафтунани таниб, секин яқинлашиб  келиб, гап пойлайди.

Мафтуна: Қандай айтсам экан? Мен...биз Соҳибжонни излаб келгандик.

Дилафрўз: Соҳибжонда нима ишингиз бор эди?

Моҳина: Опа,қандай айтишни билмаяпмиз.Лекин нимадир қилмасак ҳам бўлмайди. Бизга ёрдамингиз керак.

Дилафрўз: Гапираверинглар, қўлимдан келса албатта ёрдам бераман.

Мафтуна унинг бу гапини эшитиб,изиллаб йиғлаб юборади.

Моҳина: Опажон, уят қилсангиз ҳам  айтаман.Дугонам Соҳибжон билан бир-бирларини яхши кўришарди. Улар гуноҳ иш қилиб қўйишибди. Хуллас, Мафтуна ҳомиладор.Соҳибжон бўлса унга уйланишдан бош тортяпти.

 Дилафрўз:(оғзи очилиб, ҳайратда қолади. ) Йўғе, наҳотки. Вой ўлмасам.Бу гапни  Соҳибжоннинг ота-онаси эшитса нима бўлишини тасаввур қилолмаяпман.(Уларни тинглаб ўтирган Алишер секингина ғойиб бўлади.)  Наҳотки, шунчаликка боришган бўлса?

Моҳина:Ҳа,опажон шундай.Биз иккимиз  менинг холамга қўшилиб келганмиз, Россияга..Мафтунанинг ота-онаси ёшлигида автоҳалокатдан вафот этишган.Дугонам тоғасининг қўлида ўсган.Тоғаси эса  биз билан қўшни яшайдилар.Ҳозир холам ҳам бу гапдан хабар топдилар.Мафтуна туфайли мени ҳам  роса  уришдилар.

Дилафрўз: (ўйланиб) Тушунарли....Бошим қотиб қолди. Нима қилсам экан...Соҳибжон бўлса бизга қўшни яшайди. Уни ўзимиз билан бирга олиб келганмиз, Россияга.Оиласида  учта қиздан кейин туғилган  ёлғиз ўғил.Ота-онаси унинг бу қилмишидан хабар топсалар, билмадим нима бўлади? (қўлидаги  кафгир ва банкани стол устига қўяди, бошини ушлайди) Бошимга оғриқ кирди.Шу етмай турувди, ўзи. Қани, хўжайиним келсинлар-чи Кечроқ ўзимиз чиқармиз, ҳовлингизга.Бир маслаҳатлашиб кўрайлик-чи.

Мафтуна(ўксиб йиғлайди) Опажон,менга ёрдам беринг. Соҳибжон боланинг туғилишини истамаяпти.Икки кун олдин ёнимга бориб,”болани йўқот,аборт қилдириб ташла,менга бу бола керакмас “деб  айтди...

Дилафрўз(ачиниб): Эй худойим-эй. Сиқилманг,синглим. Мен хўжайинимга айтаман, Соҳибжон билан гаплашиб,кўнглини биладилар.Вазиятга қараб бирор иш қилармиз.

Моҳина: Хўп,яхши.Унда кутамиз.( Мафтуна пиқиллаб йиғлайди.Тўхтаб нимадир демоқчи бўлади.Моҳина уни олиб чиқиб кетади.)

Дилафрўз (ўз- ўзига): Ана, мен қўрққан нарса ахири юз берибди. Тавба, айрим ёшлар учун ҳаёт оддий ўйинчоқдай туюлади. Бир қизнинг ҳаётини  бузиб қўйган Соҳибжонни нима қилсам бўлади энди? Истам акам бу гапни эшитсалар, менинг тўғри гапирганимга ишонарлар.Мен йигитларга эътиборлироқ бўлинг,деб  у кишига  неча марта айтдим. Қизнинг ҳомиладор бўлиб қолганини Соҳибжоннинг ота-онаси эшитса  роса можаро қилишар?(гапидан тўхтаб,афсус билан) Мен бўлсам турмушга чиқиб,бор- йўғи биттагина қиз кўрдим. Мана, қизим 12 ёшга тўлди. Бошқа фарзанд кўрмадик.(овози титрайди) Қанча даволандим, аммо бефойда бўлди. Буларга эса, худойим дарров фарзанд берганини қаранг. Бошим қотди...( Бошини  қўллари билан ушлайди.Шу пайт Соҳибжон ва Алишер югуриб кириб келишади.)

Алишер(ҳовлиқиб):Янга,нима бўлди?

Дилафрўз(кесатиб): Нима бўлганини ўзларингиз яхши биласизлар.

Соҳибжон: (уялиб)Ахийри мени излаб шу ергача келибди-да,Мафтуна.

Дилафрўз(жаҳл билан): Ҳа, келди. Энди нима қилмоқчисиз? Мафтуна ҳомиладор экан. Хабарингиз бор-а?

Соҳибжон:  Ҳа, янга биламан. (юзини кафтлари билан бекитади) Ота-онам билиб қолишса, мени ўлдиришади.Ўзлари эса номусдан ўлишади.Ахир мен ҳали олийгоҳда ўқимоқчиман.       

Алишер: Шу қизга кўп ўралашма дегандим-а?Мана, оқибати.Энди унга уйланишга мажбур бўласан.

Дилафрўз: Бечора қиз ўзи етим ўсган экан.Уни ташлаб кетишингиз номардлик. Ёмон қизга ўхшамайди.Ўқиш масаласига келсак, оила қуриб ҳам ўқиш мумкин.

Соҳибжон: Билмайман, янга. Ростдан уни  яхши кўриб қолдиммикан? Шу хато ишни қилиб қўйдим.Аммо бу ерга мени излаб келишини кутмагандим.

Алишер: Бу Истам тоғамдан роса қўрқяпман.Қилғиликни қилдингми,энди жавобини ҳам берасан-да,жўра.

Соҳибжон: Бошим қотиб қолди.(уялиб бошини эгади)

Дилафрўз:  Бу хато эмас. Бу гуноҳ. Аммо ҳозир буни хато –гуноҳлигини аниқлайдиган пайт эмас. Истам акам келсалар, мен ҳаммасини батафсил тушунтираман,Биргалашиб бир қарорга келармиз. Ҳозир эса ишларингизга боринглар, ҳали замон дала ҳовлининг эгаси Юрий Андреевич  ишларнинг қандай кетаётганини текширишга келиб қолиши мумкин.(Йигитлар нималарнидир гаплашиб ҳовлининг бошқа бурчагига қараб кетишади.)   Илоҳо ҳаммаси яхшиликка бўлсин.(Пешбандини тақиб, қўлига кафгирини олади) Ошим ҳам пишиб қолгандир. Тагига олиб кетмасин.(чиқиб кетади)Мусиқа янграйди.

 

Тўртинчи парда,тўртинчи -кўриниш. Дала ҳовли. Истам ва Соҳибжон пластмасса стол атрофида гаплашиб ўтиришибди.

Истам: Янганг ҳамма гапни айтди. Қиз билан муносабатларингиз шунчалик чуқурлашибдики, ҳатто у сендан  ҳомиладор ҳам бўлиб қолибди.Ота-онанг бу гапни эшитса, сени  қилмишингни кечирармикан?

Соҳибжон:  Ака, йигитчилик-да.Тўғриси,Мафтуна яхши қиз.Менам шунақа бўлади деб, ҳеч ўйламагандим. Ёмон хато қилдим. Бу ҳақда ўзидан  эшитгач,болангни олдириб ташла,дедим.

Истам:  Хўш? У нима деди?

Соҳибжон(зўрға)  Муддат ўтиб кетган экан.Кейин ўзи ҳам ҳоҳламади.

Истам: (ғазабланиб) Энди-чи? Мен ота-онангга нима деб жавоб бераман? Ўғлингизни Россияга  ишлашга олиб бориб уйлантириб олиб келдим, дейманми? Ўзинг  оилангда  биттагина ўғил бўлсанг. Шу қилган ишинг учун оқ қилиб юборишса, нима қиласан?

 Соҳибжон: (қўрқиб) Йўғ-е, ака. Бунчаликка бормасин-эй. Ота-онам мени тушуниб, кечирсалар керак. Кейин...Мафтунага ҳам раҳмим келди.Ҳеч кими йўқ...Менга боғланиб қолди.

Истам:  Мафтунага ишонасанми ўзи? Яшаб кета оласизларми?Мен тўғриси, туғилажак боланинг уволидан қўрқиб, шу ишга бош қўшяпман.

Соҳибжон: Ишонаман,ака.

 Истам:  Унда кичикроқ маросим қилиб,сени Мафтуна билан никоҳлаб қўямиз.Ўзбекистонга боргандан кейин ота-онанг бу қизни келин ўрнида қабул қилишга рози бўлишса, катта тўй қилиб беришар. Нима дейсан?

Соҳибжон(ер чизиб)  Майли,ака. Аммо кейин нима бўлади?

Истам:   Кейин нима бўлишини вақт кўрсатади.Мен ҳозир  янгангни олиб, қиз яшайдиган жойга борай.У ерда ҳам   ёши улуғ,катта  одамлар бордир.Бир маслаҳатлашайлик.Шу икки-уч куннинг ичида  бу маъракани ўтказиб олишимиз лозим.

Соҳибжон(пушаймонлик билан) Сиз мени  орсиз, ахлоқсиз йигит деб ўйламанг, Истам ака. Шайтон йўлдан урдими, шунақа бўлиб қолди-да.Ўзим  ота-онам, қавму-қариндошим бу ҳақда эшитишса,мени ким деб ўйлашлари ҳақида ўйлайвериб сиқилиб кетдим. Ёмон пушаймонман.Бу ердан боргач,институтда ўқийман, дегандим.Энди  бу орзуларнинг барчаси  ичимда қолиб кетадими,дейман.

Истам: “Кечиккан пушаймон-ўзингга душман,”-дейишади.Энди бу гаплардан фойда йўқ. Буёғига ҳамма гап ота-онангни шу қизни келин ўрнида қабул қилиши ва сени бахтли яшаб кетишингда қолди. Биласан,бегона юртдамиз.Шу сабаб қонуний никоҳдан ўтолмайсизлар.Ҳозирча шаръий никоҳ ўқитамиз.Юртимизга боргач, ота-онанг билан келишиб, нима лозим деб топилса, шуни қилаверасизлар.Мен кетдим.

Соҳибжон:Ака,раҳмат.Менга кўп яхшиликлар қиляпсиз...

Истам унга жавобан ҳеч нима демайди.Бошини сарак-сарак қилиб қўяди-да,индамай чиқиб кетади.Соҳибжон қўл телефонидан қаергадир телефон қилади.

Соҳибжон(ўзига-ўзи) Мафтуна нимагадир қўл телефонини кўтармаяпти...Ҳа,майли.Кейинроқ олдига бориб келарман.(чиқиб кетади) Мусиқа янграйди.

 

  Бешинчи парда, бешинчи кўриниш. Дала ҳовли. Стол, стуллар қўйилган. Дастурхонлар  камтарона безатилган. Давра тўрида Соҳибжон ва Мафтуна.Соҳибжоннинг қовоғи солиқ. Мафтуна миллий либосда, бошига оқ  шарф ташланган. Дастурхон атрофида 10-15 тача киши бор.

Шарифа: Бўлди, энди кўп йиғлайверма, Мафтуна. Илоҳо, бахтингни берсин.

Мафтуна: Мен ёмон пушаймон бўляпман, қилган ишимга,Шарифа опа.

Шарифа(кесатиб) Буни олдинроқ ўйлаш керак эди, Мафтуна. Энди нима бўлсаям шу йигит билан яшаб кетиш ҳақида ўйла.

Мафтуна бошини эгиб  йиғлайди. Соҳибжон унга норози қараб қўяди.Юрий Андреевич кириб келади.

Юрий Андреевич: (қувноқ оҳангда)Добрый день! Говорят что сегодня у нас свадьба. Саломалейкум, дорогие гости и молодожёны.Сегодня   впервые в жизни я  буду свидетелем узбекской свадбы.

Соҳибжон: Здрасти.Алишер,  меҳмонга қаранглар.

Алишер: (жойидан сакраб туради) Ия, Юра Андреевич келибдилар-ку.Проходите,пожалуйста.

Юрий Андреевич:    Ребята мне сказали, что наша Саня жениться.

Соҳибжон:(ўзига-ўзи) Жениться қилмай ўлардим, мен.Қанақа тўй? Бу  тўймас.Бу ...

Истам: О,добро пожаловать Юрий Андреевич.Здраствуйте.Как вы?

Юрий Андреевич:  Спасибо,хорошо.  Где у нас водки?  Это торжество без водки проводим что, да? У нас  свадбы ни так проводиться.О,у нас будет так весело.Пьём,танцуем.А  вы почему   мольча сидите?

Истам:   Знаете,  есть у нас такой обычай. Во время  никаха   никто не пьёт у нас.Так принято.

 

Юрий Андреевич:   Хорошие у вас обычае.Тогда  хотя бы налейте мне напиток, что бы пожелать молодым счастье.

Истам(стаканга кола солиб узатади.)  Вот, пожалуйста.

Юрий Андреевич: Я желаю чтобы это жених и невеста были счастливыми.И у них были много детишык.

Алишер: (ҳазиломуз) Да,у них уже скоро будет детишки.

Соҳибжон қўлига пиёлани олиб, Алишерга отмоқчидай ҳаракат қилади. Алишер кулиб чиқиб кетади Мафтуна ҳалиям йиғлаб ўтирибди.

Соҳибжон Мафтунага: Бўлди қилсанг-чи,энди. Жуда жонга тегдинг, пиқиллайвериб.

Дилафрўз: Мусофир юртда никоҳ ўқийдиган мулла топиш ҳам бир муаммо экан.Истам акам мусулмонларнинг масжидига бориб, битта одамни топибдилар.Юринглар,ичкарига кирайлик.Сизларни чақиришяпти.Никоҳ ўқиш пайти бўлди.

Соҳибжон ва Мафтунани ҳаммалари ўртага олиб,ичкарига кузатиб кириб кетишади.Қувноқ,  тўйбоп мусиқа янграйди.

                    Овоз: Орадан икки ой ўтди.

 Олтинчи парда, олтинчи кўриниш. Хона.Кроватда ҳомиладор Мафтуна ўтирибди. Унинг ой –куни яқин. Келинчак йиғлаган, кайфияти ёмон.Соҳибжон  орқаси билан столга суянганча  қўлидаги бокалдан чой ҳўплаяпти.

Соҳибжон:(жаҳл билан)  Хуллас, ана шунақа гап.Менга сени ўзинг ҳам, боланг ҳам керак эмас.Мен ўқийман. Институтга  кираман.Бирорта  яхши қиз  билан севишиб кейин турмуш қураман,деб орзу қилгандим.

Мафтуна(йиғлаб) Менгаям бу бола керак эмас.Туғруқхонанинг ўзида ташлаб кетаман. Сиз бўлмасангиз, менга бу боланинг нимага кераги бор? Бирорта қиз билан севишармишлар.Мен-чи? Мен нима қиламан?

Соҳибжон: Мафтуна, тушунсанг-чи.Сени уйимизга олиб боролмайман.Ота-онамдан уяламан. Дадам кўп йиллар собиқ жамоа хўжалигида раис бўлиб ишлаганлар, ҳозир машҳур  фермер. Бу қилмишим учун  мени асло кечирмайдилар.

Мафтуна:(асабийлашиб қичқиради) Қилмишингиз учун энди уяляпсизми? Менга бошқача ваъдалар бергандингиз.Бахтли бўламиз, дегандингиз.Энди 18 ёшга кирган бўлсам.Ҳеч кимим бўлмаса,менга ёрдам берадиган.Менгаям бу боланинг ҳеч кераги йўқ.(йиғлаб юборади)  Нима қиламан энди?

Соҳибжон(баланд овозда)Нима қилсанг, қилавер. Нега менга овозингни баландлатасан?(шапалоқ тортиб юборади) Сени барибир уйимизга олиб бормайман. Билдингми?(Мафтуна   увиллаб,алам билан йиғлайди)

 Шу пайт  Дилафрўз кириб келади.У ҳам асабийлашган.

Дилафрўз(жаҳли чиқиб)Яна  нима бўлди? Яна жанжалми? Жонга тегиб кетдинглар-ку.Соҳибжон сиз нега ишга  бормаяпсиз? Телефонингизни  ҳам ўчириб қўйибсиз.У ёқда Истам акангиз сизни сўраб хуноб бўляпти.Сизлар бўлса ҳар куни урушиб жонга тегдингизлар.Тинчлик борми, ўзи дастларингиздан?Бегона юртдамиз,мусофирмиз.Энди эр-хотинсизлар, бир-бирингизга меҳрли бўлишларинг керак.

Соҳибжон: Ҳозир ишга кетаман,янга.Узр-да,сизнинг ҳам жонингизга тегиб кетдик.

Мафтуна(уввос тортиб):  Бу кишига менам, болаям керак эмас экан.

Дилафрўз:  Ҳар кун ораларингда қози бўлишдан ҳам безиб кетдим.Сенларга шу бола керак эмасми?

Мафтуна:  Керак эмас.

Соҳибжон:  Менгаям керак эмас.

Дилафрўз(қатъият билан,дона-доналаб): Керак эмасми?   Унда менинг сўзимга диққат билан қулоқ солинглар. Бола туғилиши билан уни менга берасизлар.Биласизлар, биргина қизимиз бор. Туғилажак бола қизимизга ё ука, ё сингил бўлади.Истам акангиз билан бу ҳақда аллақачон гаплашиб қўйганман.Бегона бола асраб олгандан кўра,шу болага ота-она бўлсак яхши-ку.Лекин битта шартимиз бор.

Мафтуна: Қанақа шарт? Айтинг.

Соҳибжон:  Қанақа шарт бўлишидан қатъий назар,биз розимиз.

Дилафрўз:  Шарт шуки: болага ҳеч қачон даъво қилмайсизлар.У бизнинг боламиз бўлади.Уни эсингиздан чиқарасизлар.Ҳужжатлаштиришни,яъни болани бизнинг номимизга расмийлаштиришни Ўзбекистонга боргач, бирга амалга оширамиз.Кейин ҳар иккингиз ўз йўлингизга кетаверасиз.Бола бизда қолади.

Мафтуна:  Боламизни олиб кетиш учун  бу ердан ҳужжат керак бўлмайдими?

Дилафрўз: Болангиз туғилганидан  сўнг туғруқхонадан маълумотнома беришади. Шу  маълумотнома билан Ўзбекистон элчихонасидан ҳужжат олиб,кейин кетиш мумкин бўлади.Мен буни ҳам аниқлаб қўйганман.

Соҳибжон: Биз розимиз.

Мафтуна: Майли,шундай қилсак ҳаммамизга ҳам яхши бўлади.

Дилафрўз: Энди  эса жанжаллашишни бас қилинглар.Соҳибжон,ишингизга боринг.

Соҳибжон: Хўп бўлади,янга.Кетдим.(чиқиб кетади)

Мафтуна: Дилафрўз опа,нимагадир менинг белим оғрияпти.

Дилафрўз: Йўғ-е.Менимча,ҳали бироз вақт бор эди-ку.

 Мафтуна: Войй,оғриқ кучайди.

Дилафрўз: Ҳозир “Тез ёрдам” чақираман.Телефоним ошхонада қолиб кетибди.(Уни  кроватга ўтқазади) Мен ҳозир келаман.Чуқур-чуқур нафас олинг.

Мафтуна:  Белим зирқиллаб кетяпти...Э,худойим.Наҳотки,бошланган бўлса. Нима қиламан энди?(Диванга секин чўзилади. “Тез ёрдам” сиренасининг овози эшитилади. .) Онажоним..

Дилафрўз:  “Тез ёрдам” келди. Юринг,Мафтунахон. Илоҳим биби Фотима-ю,Анбар оналар ёр бўлиб, бу мусофир юртда  эсон-омон кўзингиз ёрисин. Ҳозир телефон қилдим, Истам ака билан Соҳибжон ҳам боришади, орқадан.Юрақолинг.( Дилафрўз  уни суяб олиб чиқади.”Тез ёрдам” сиренасининг овози  кучаяди.)

 Еттинчи парда   еттинчи кўриниш. Яна ўша хона. Мафтунанинг қўлида чақалоқ.Чақалоқ биғиллаб йиғлаяпти. Мафтуна уни овутолмай хуноб бўлади.Дилафрўз кириб келади.

Дилафрўз:  Вой-вой менинг асал болам нега йиғлаяпти?(Чақалоқни  Мафтунанинг қўлидан олади.) Бунинг оппоққиналигини қаранглар, вой бунинг ширинлигини қаранглар.Ўзимни тойчоғим.(болани эркалайди.) Ўзимни Собиржоним.Қош кўзлари дадасиникидек, қоп-қора. Оппоққиналиги эса худди  онасига ўхшаган.(Болани бағрига босиб, алла айтади.Чақалоқ тинчланиб, ухлаб қолади.) Мана,ширинтойимиз ухлаб қолди.(Чақалоқни кроватга ётқизиб қўяди.)Мафтуна, юринг овқатга.Шу пайт Собиржон  ухлаб қолди. Пайтдан фойдаланиб, овқатингизни еб олинг.

Мафтуна (безовталаниб): Хўп,опажон.Ҳозир чиқаман.

Дилафрўз:  Мен овқатимга қарай.(чиқиб кетади)

  Мафтуна стулга илдириб қўйилган эркаклар костюмини қўлига олади.Чўнтагидан пул олиб, қўлидаги аёллар сумкасига солади. Сумкасидан   конверт чиқариб, уни чақалоқ  олдига қўяди..Унча катта бўлмаган бошқа  сумкани, қўл сумкаси билан бирга   олиб, хонадан чиқиб кетади.У чиқиб кетиши билан чақалоқ  уйғониб, биғиллаб йиғлашни бошлайди. Бироз вақт ўтиб, хонага Дилафрўз кириб келади.

Дилафрўз:  Мафтуна,нимага болага қарамаяпсиз?(Бориб чақалоқни  кроватдан олади. Бағрига босиб овутади.) Қаерда экан-а,бунинг онаси? Ташқарига  чиқдимикан? Ҳа,  ҳозир келиб қолар.(Чақалоқни бағрига босади.Шу пайт конвертга кўзи тушади)  Ия,бу нима бўлди? Менинг исмим ёзилган-ку. Тинчлик бўлсин-да.(Конвертни очади.Мафтунанинг овози:) Дилафрўз опа,мен кетдим. Тўғриси, қаерга кетаётганимни ўзим ҳам билмайман. Собиржонимга яхши қаранг. Сезяпман, Соҳибжон акам бизни ташлаб кетмоқчи бўлиб юрибдилар.Мен улардан олдин кетишга қарор қилдим.Чунки менга отасиз боланинг асло кераги йўқ. Ўзим ота-онасиз ўсганман.Минг афсус, боламнинг тақдири ҳам шундай экан. Мени кечиринг, опажон. Фарзандимни сизга, сизни худога топширдим.Дарвоқе,Соҳибжон акамнинг ойлик маошларини йўлга билет учун олдим.Мени кечиринглар. Алвидо.

Дилафрўз(гарангсиб қолади.Қўлидан хатни стол устига қўймоқчи бўлганда,хат ерга  тушиб кетади):  Вой худойим. Бу қанақаси бўлди? Мен бу келинчак боласининг кўзига кўзлари тушса, оналик меҳри уйғониб, фарзандидан воз кечолмаса керак, деб ўйлагандим.Хато қилганга ўхшайман.Аслида  Соҳибжон иккисининг бирга яшаб кетишлари учун болани асраб олиш ҳақидаги гапни ўйлаб топгандим.Энди нима қиламан? Истам акамни, Соҳибжонни бу воқеадан хабардор қилишим керак. Вокзалга боришса, эҳтимол Мафтунани қайтариб олиб келишар.(Қўлида телефон билан чақалоқни бағрига босиб чиқиб кетади.Мусиқа янграйди.)

  Саккизинчи парда, саккизинчи  кўриниш. Соҳибжонларнинг  ҳовлиси. Эрталабки пайт. Сўридаги кичик хонтахтада чой, мева-чева,ширинликлар қўйилган. Салима опа “Бекажон” газетасини ўқиб ўтирибди.Радио овози эшитилади. Сухандиёр ака кириб келади.

Сухандиёр ака:   Онаси, қаердасан?

Салима ая( сўридан тушиб):  Ассаломуалайкум.Шу ердаман,дадаси.Келинг.

Сухандиёр ака: Иссиқ чойинг борми? Мана, май ойи ҳам охирлаб қолди.Пахталар ҳам чеканкага кирди. Ишлар кўпаяди энди,буёғига.

Салима ая: Мана, чой  ичинг.(Чой қуйиб узатади.) Чарчаманг,дадаси.

Сухандиёр ака: Ўғлингдан анчадан бери хабар йўқ.Телефон ҳам қилмайди.Тинч юрибдимикан?

Салима ая: Биласиз-ку, қурилишда ишлашяпти. Қолаверса,ёнларида Истамжон бор.

Сухандиёр ака: Тўғри айтасан. Истамжон яхши йигит.Ўшанга ишонганим учун ҳам Соҳибжонни бегона юртга бориб ишлашига рози бўлганман-да,онаси.

Салима ая: Сизни хавотир олаётганингиздан менинг ҳам юрагимга ғулғула тушди.

   Ташқаридан “ Салимахон,уйдамисиз?”деган овоз келади.Истат хола шошиб кириб келади.Салима ая сўридан тушиб, уни қарши олади.

Салима опа:   Ассаломуалайкум.Келинг,опа.Яхшимисиз?

Сухандиёр ака(залга қараб):  Ия.”Айланай” хола-ку.Қишлоқнинг сўнгги янгиликларидан эшитамиз экан-да,а? (Истат холага қараб)  Келинг,қўшни.Ассаломулайкум.

Истат хола: Валейкум салом. Яхши ўтирибсизларми,айланайлар? Сизларга бир янгиликни айтишга чиқувдим.Эшитганимдан бери ичимга сиғмаяпти.

Салима опа: (Чой қўйиб узатади.)  Ҳа,тинчликми,қўшни? Ичингизга сиғмаётган янгилигингизни айтақолинг.

Истат хола:  Ҳозиргина Алишер Россиядан телефон қилиб, айтди.Сизларга келин ва набира муборак  бўлсин, айланайлар.

Сухандиёр ака (қотиб қолади): Нима? Нималар деяпсиз?

Салима опа(жойидан ярим туради): Нима? Қанақа келин, қанақа набира?

Истат хола: Ие, хабарларинг йўқми? Ўғлингиз Соҳибжон бошқа вилоятлик бир қизга уйланган-ку.Яқинда фарзанд ҳам кўришибди.Ўғил экан набирангиз.айланайлар.

Салима ая: Бу қанақа миш-миш бўлди? Уялмайсизми,хола?  Нимага  ўғлимизга туҳмат қиляпсиз?

Сухандиёр ака( юрагини чангаллаб): Бу гап қаердан чиқди?

Истат хола:  Нима, сизларга туҳмат қилиб менга зарур келибдими? Алишер телефон қилиб, Соҳибжон икки ойча олдин никоҳ ўқитиб уйланганини, яқинда ўғли туғилганини айтди. Мен суюнчи олишга келгандим,айланай.

Салима ая:   Бу гап ёлғон. Агар шунақа бўлса,ўғлим менга айтган бўларди.

Истат хола: Ўғлингиз отасидан ва сиздан қўрқиб,хотини ва боласини Россияда қолдириб келмоқчи экан,айланайлар.

Салима ая: Йўғ-е.Менинг ўғлим унақа номард эмас.

Сухандиёр ака: Агар шу гап рост бўлса, ўғлинг мендан кўрадиганини кўради.(Жаҳл билан чиқиб кетади)

Салима ая:  Мен ҳозироқ унга қўнғироқ қиламан.Телефоним қаерда қолдийкин?

( Ҳовлининг ичкарисига қараб кетади)

Истат хола:   Тавба. Менга ҳеч ким суюнчи ҳам бермади. Мендан хафа бўлишдимикан,ё? (тараддудланиб ҳовлидан чиқиб кетади.)

 

Тўққизинчи парда,тўққизинчи кўриниш..  Дала ҳовли. Тонг отяпти, нимқоронги. Соҳибжоннинг қўлида чақалоқ. Ёнида коляска.

Соҳибжон( жуда чарчаган овозда): Чақалоққа қараш шунча қийин иш эканлигини билмас эканман.Агар Дилафрўз опа бўлмаса, билмасам нима қилардим. Икковлашиб зўрға  эрталаб қилдик-а? Эҳ, Мафтуна, нимага бундай қилдинг? Ахир сени яхши кўрардим-ку.  Тўғри, ўзимдан ҳам ўтди.Лекин сенга боғланиб қолган эканман.Ота-онамга бир илож  қилиб ҳаммасини  тушунтирардик. Дилафрўз янгам айтгандай, ўқийверардим ҳам. Асабингга тегиб, сени азоблаганимга пушаймон бўляпман.(Чақалоқни коляскага ётқизади. Шу пайт қўл телефони  чақириб қолади.)  Ким бўлди, экан? Ия, Ўзбекистоннинг рақамлари-ку. Алло? Ким бу? Ассаломуалайкум. Яхшимисиз, онажон? Нима деяпсиз? Қаердан эшитдингиз? Алишерни ўлдираман, ҳали. Ўзим биламан. Нима қил дейсиз? Олиб борай? Кимни? Бўлар иш бўлибди,дейсизми?Ҳа,дадамнинг роса жаҳллари чиқдими,дейман. Онасими? Онаси йўқ. Болани менга ташлаб кетиб қолди.Дадамдан жуда  қўрқяпман. Сизга кечроқ...Ҳа,исми Собиржон.Бирам чиройли.(Шу пайт яна чақалоқ йиғлашни бошлайди) Онажон,кечиринг, сизга кечроқ ўзим телефон қиламан.(Телефонни ўчириб,чақалоқни қўлига олади.)  Войдод, сен бола мени ўлдирмоқчимисан, дейман. (Яна қайтиб коляскага қўяди.)Худога шукур,мен қўрқиб юрган масала яхшиликча ҳал бўладиганга ўхшаяпти.(Дилафрўз кириб келади. Қўлида жажжи сўрғичли шишасимон идишда сут) Фақат  Мафтунанинг кетиб қолгани яхши бўлмади-да.

Дилафрўз: Ишчиларнинг нонуштасини бериб келдим.Роса йиғлади-я,бу Собиржон. Менга беринг-чи.(Коляскадан чақалоқни олади.Чақалоқ яна йиғлашни бошлайди.) Вой-вой, жоним ўзимни. Кўзларингнинг қорасидан ўргилай.Жуда беобрўй бола экансан-да,а? Қорнинг очқагандир,роса.Ҳозир сенга ширин сут бераман. Хайрият, ҳозир чақалоқларнинг қорнини тўйдирадиган овқатлар дўконларда сероб.(Чақалоққа  сут беради.Собиржон тинчланади.) Э,худога шукур-е.

Соҳибжон: Янга,сизга бир гапни айтмоқчиман. Хушхабар деса ҳам бўлар.

Дилафрўз:(Чақалоқни қўлида овутиб)  Нима гап экан,тинчликми?

Соҳибжон: Тинчлик.Ҳозир онам қўнғироқ қилдилар.

Дилафрўз:(чўчиб) Нимага? Ҳамма яхши эканми?

Соҳибжон: Дадам ва онам бу гаплардан хабар топишибди.

Дилафрўз: Қандай хабар топишади? Ким айтибди?

Соҳибжон: Алишер кеча уйига қўнғироқ қилиб, бўлган  воқеаларнинг ҳаммасини онасига айтиб берибди. Онаси бўлса, бизнинг уйга бориб, дадамдан”Набира қуллуғ бўлсин”, деганча   суюнчи олибди.Истат холанинг феълини биласиз-ку.Миш-мишни жуда яхши кўради.

Дилафрўз: Вой ўлмасам, кейин-чи?

Соҳибжон: Кейин дадам жаҳл билан уйдан чиқиб кетибдилар.Онам менга “Хотининг ва болангни олиб уйга қайт. Тўйингни қилиб берамиз, болам,”дедилар. Дадамдан қўрқишимни айтсам, уларни ҳам бир илож қилиб кўндиришга ваъда бердилар.

Дилафрўз: Ҳа,она она-да. Онаизор-а.Хайрият ҳам оналаримиз бор.Ҳар доим фарзандини тушунади, керак бўлса ҳимоя қилади. Керак бўлса гуноҳини кечиради.Энди нима қиласиз? Мафтуна кетиб қолган бўлса. Ана Собиржон ҳам ухлаб қолди. Уйга киритиб, кроватга  ётқизиб чиқинг, уни.(чақалоқни Соҳибга беради.)  Бу ерда шамоллаб қолмасин.

Соҳибжон:   Билмайман, билмайман янга, нима қилишни.Мафтунани бунақа қилади деб, сира ўйламагандим.(Чақалоқни олиб уйга кириб кетади.)

Шу пайт дала ҳовлининг темир дарвозаси тақиллайди.Дилафрўз бориб дарвозани  очади. Қўлида сумка билан юзлари сўлғин Мафтуна кириб келади.

Мафтуна: Ассаломуалайкум, Дилафрўз опа.

Дилафрўз(ҳайратланиб): Мафтуна? Наҳотки қайтиб келдингиз?

Мафтуна: Ҳа,опа.Қайтиб келдим.Ўзбекистонга  кетмоқчи бўлиб,поездга чипта олдим.Вокзалда ўтирибман-у,кўз олдимдан Собиржонимнинг кўзлари кетмайди.Йиғиси қулоғимнинг остида жаранглаб тургандай бўлаверди.Қайтмоқчи эмасдим, аммо....(йиғлаб юборади.)  чидолмадим,опажон.Поезд чиптасини йиртиб ташлаб, орқамга қайтдим.

Дилафрўз:Тўғри қилибсиз.Агар ҳозир кетганингизда умрингиздаги энг катта хатони, кечирилмас гуноҳни қилган бўлардингиз,синглим. Худойим кўнглингизга инсоф солибди.

Мафтуна: Мени кечиринг.Сиз менга ўз опамдай яқин бўлиб қолдингиз.(Келиб Дилафрўзни қучоқлаб олади.)Нима бўлган тақдирда ҳам энди фарзандимдан воз кечмайман! Қани ўзи у? Бир кечагина ёнида бўлмадим-у,лекин худди бир йил ўтгандай бўлди.Шунақа соғиндим,болажонимни.

Дилафрўз: Болангиздан хавотирланманг,уни ҳозир дадаси уйга ухлатишга олиб кириб кетди. Ҳозир бир   янгиликни айтсам,ҳайрон қоласиз.

Мафтуна: Нима янгилик  экан?

Дилафрўз: Соҳибжоннинг ота-онаси ҳамма гапдан хабар топишибди.

Мафтуна: Йўғе. Энди нима бўлади?

Дилафрўз (қувноқ овозда): Нима бўларди? Худо ҳоҳласа, тўй бўлади. Соҳибжоннинг ота-онаси тўйларингни қилиб беришмоқчи.

Мафтуна: Қанақа тўй? Опа, қўйинг,бунақа ҳазиллашманг.(Шу пайт ичкаридан Соҳибжон чиқиб, жимгина уларнинг гапларини тинглаб туради.)  Менга тўйлари ҳам керакмас. Болам доимо ёнимда бўлса, бўлди.

Дилафрўз: Нимаики бўлса яхшиликка. Сухандиёр ака билан Салима опа яхши инсонлар эканки, боласининг хатосини кечириб,тўй қилиб беришга рози бўлишибди. Энди чипта  олиб, уйга кетсаларингиз ҳам бўлар.

Соҳибжон(ҳазиломуз):Болани менга ташлаб,бир кеча яхшигина азоб берганингиз учун раҳмат. Бир умр эсдан чиқмайдиган кеча бўлди-да,ўзиям.

Мафтуна: Яхши бўлибди.Менга сен ҳам,боланг ҳам керак эмас,деганингизга бир жазолагим келди-да, сизни.

Соҳибжон:  Сенсиз ўтган бир кечада сени қанчалар севишимни англадим.

Мафтуна: Наҳотки? Севганингиз сабабли мени уйингизга олиб бормоқчи эмасмидингиз?

Соҳибжон : Буни ҳозирча унутайлик.Асосий масалага ўтсак. Хўш, яхши қиз менга турмушга чиқасизми? Тўй қилсак розимисиз?Кейин фарзандимизни биргаликда тарбияласак,уни бирга катта қилсак нима дейсиз?(жилмаяди.)

Мафтуна: Э,боринг-е.(Ичкарига кириб кетади.)

          “Ёр-ёр” садолари янграйди.

 

 

                                               Т А М О М .