Тема: Мой родны кут, як ты мне мілы.
Мэта: удакладніць і пашырыць веды вучняу аб родным краі, развіваць цікавасць да гістарычнага
мінулага, выхоўваць пачуццё гонару за свой народ.
Ход урока
1. Добры дзень, дзеці! Сёння мы завітаем у госці да нашай роднай мовы, роднага краю.
Мы з вамі жывем у Беларусі. Беларусь – наша Радзіма.
Тут жывуць нашы мамы і таты, дзядулі і бабулі.Тут вы вучыцеся, тут будзеце працаваць.
Кожны чалавек павінен ведаць сваю мову, умець спяваць народныя песні, танцаваць народныя
танцы, гуляць у народныя гульні.
Я – дзяўчынка – беларуска
З васільковымі вачыма.
Хоць малая, але знаю:
Беларусь – мая Радзіма.
Я – беларус маленькі
Спяшаюся да школы.
Як і бацькі, сумленны,
Руплівы і вясёлы.
Я – беларус маленькі
З блакітнымі вачыма.
Хачу і я, каб лепей
Жыла мая Радзіма.
Твар румяненькі,
Белая хустачка.
Я ўжо ведаю,
Я – беларусачка!
І хачу так, як тата і мама,
Родны край свой любіць я таксама.
Радзіма ў нас бязмежная,
Спякотная і снежная.
Радзіма ў нас лагодная,
Нібы матуля родная.
А самае галоўнае:
Усе ў ёй дзеці – роўныя.
Між лясамі і азёрамі –
Васільковыя палі...
Я не ведаю, не ведаю
Прыгажэйшае зямлі.
І бярозкі над дарогамі,
І рамонкі ў мурагу,
І рабіначкі за вокнамі
Разлюбіць я не змагу.
Льюцца песні жавароначкаў
Над прасторамі палёў,
І даносіцца тужлівае
Развітанне жураўлёў. Для кожнага чалавека месца, дзе ён нарадзiся, вымавiу першае слова, пайшоу школу, з’яўляецца
самым родным i прыгожым. Для нас такiм кутком Зямлi стала Рэспублiка Беларусь, бо тут мы
нарадзiлiся i жывём.
Мiж лясамi ды азёрамi —
Васiльковыя палi.
Я не ведаю, не ведаю
Прыгажэйшае зямлi.
1 бярозкi над дарогамi,
1 рамонкi мурагу
1 рабiначкi за вокнамi
Разлюбiць я не змагу.
Лъюцца песнi жавароначкаў
Над прасторамi палёў,
1 даносiцца тужлiвае
Развiтанне Жураўлёў (В. Жуковiч.)
Рэспублiка Беларусь займае тэрыторыю 207 тыс, км2, на якой пражывае каля 10 мiльёнаў чалавек.
Сталiцай краiны з’яўляецца горад Мiнск. Тэрыторыя дзяржавы падзелена на 6 абласцей.
Рагалядаецца карта Рэспублiкi Беларусь, вучнi знаходзяць i называюць, абласныя цэнтры,.
вядомыя гарады. Увага звяртаецца на вялiкую колькасць лясоу і рэк, азёр.
Усяму вядомы свету
Наш руплiвы край здавён.
Тут на сонечных палетках
Спеюць бульба, жыта, лён.
Тут Дняпро бяжыць прывольна,
Сож, Бярэзiна, Дзвiна,
Прьшяць, Шчара, Свiслач, Нёман,
Вiлля, Пiна, Буг, Дзiсна.
Тут крыштальныя азёры — Нарач, Свiцязь, Снуды, Свiр,
Полацк — наш старэйшы горад,
Вiцебск, Тура, Кобрын, Мiр.
(Ч. Пазнякоу.)
А якiя прыгожыя у Беларусi лясы! Яны займаюць 1/З частку тэрыторыі краiны. Асноўнымi
лесаўтвараючымi пародамi дрэу з’яўляюцца сасна, елка, дуб, бяроза, асiна, вольха i iнш. Лiпавыя,
дубовыя, грабавыя, ясеневыя, кляновыя лясы ражваюць разнастайнасцю драунінных відаў густым
падлескам, багатым на травянiстыя раслiны. Шматлiкiя сасновыя i яловыя лясы — гэта не толькi
крынiца сыравiны ДЛЯ гаспадаркi, але i скарбонка лекавых раслiн, Ягад, грыбоу i для чалавека, i
для прадстакiкоў жывёльнага свету Эталонныя дрэвастоi ахоуваюцца дзяржавай, многiя рэдкiя i
векавыя дрэвы лiчацца помнiкамi прыроды. Белавежская i Налiбокская пушчы, Бярэзiнскi,
Прьшяцкi, Палескi запаведнiкi — музеi прыроды Беларусi.
Прыгожая наша краіна сваімі балатамі і лугамі, азёрамі і рэкамі, палямі і лясамі. А якія расліны
растуць ў нашых лясах?
ЗАГАДКИ
Что за дерево стоит –
Ветра нет, а лист дрожит? (осина)
Её всегда в лесу найдёшь –
Пойдём гулять и встретим:
Стоит колючая, как ёж
Зимою в платье летнем. (ель)
У меня длинней иголки,чем у ёлки. Очень прямо я расту в высоту. (сосна)
Есть у родственницы ёлки
Неколючие иголки.
Но, в отличие от ёлки,
Опадают те иголки. (лиственница)
Стоит Алёна:
Платок зелёный,
Тонкий стан,
Белый сарафан. (береза)
Я из крошкибочки вылез,
Корешки пустил и вырос,
Стал высок я и могуч,
Не боюсь ни гроз, ни туч. (дуб)
Ягоды – не сладость,
Зато глазу – радость,
И садам украшенье,
И снегирям угощенье. (рябина)
Кудри в речку опустила
И о чёмто загрустила,
А о чём она грустит –
Никому не говорит. (ива)
С моего цветка берёт
Пчелка самый вкусный мёд.
Лечит от гриппа,
Кашля и хрипа. (липа)
Растёт зелёный кустик,
Дотронешься – укусит. (крапива)
Синенький звонок висит,
Никогда он не звенит. (колокольчик)
Кувшинчики и блюдца
Не тонут и не бьются. (лилия, кувшинка)
Был рыжий Ванёк,
Кудрявый паренёк.
Стал седой, белобрысый,
Ветер дунул, глядь – лысый! (одуванчик)
Путник часто ранит ноги –
Вот и лекарь у дороги! (подорожник)
Молодцы, ребята! Отгадали все загадки, хорошо знаете растения своего края!
Я спяваю, ты спявай:
Я люблю свой родны край.
І ад сэрца гавару: Дарагая Беларусь!
ПЕСНЯ “Наш край”
КРЫЖАВАНКА
1. У чырвоных ботах
ходзіць па балотах.
Ён на доўгіх лапах
Спрытна ловіць жабак. (бусел)
2. Калмаценькі, вусаценькі,
Есці пачынае – песенькі спявае. (кот)
3. Брат з братам цераз дарогу жывуць,
Адзін аднаго не бачаць. (вочы)
4. Жыву я ў кожнай хаце,
Ўдзень я мала варты,
А нанач усім людзям
Патрэбны я – не жарты! (ложак)
5. Хоць сама яна нямая –
З чалавекам размаўляе. (кніга)
6. Прыйшла чорна маці,
Усіх паклала спаці. (ноч)
К
Н
Б К
У О В
С Т О Л І Н
Ч О Г О
Е
Л
Ы Ж А Ч
А
К
Горад Столін быў заснаваны ў 1555 годзе. Сучасны Столін – раённы цэнтр Столінскага раёна
Брэсцкай вобласці. Ён размешчаны на левым беразе ракі Гарынь. У Століне каля 10 000 жыхароў.
Чаму наш горад так завецца? Існуе некалькі версій паходжання назвы “Столін”.
Якобы существовало большое озеро на месте центра города, там было поймано 100 линей, отсюда и
название местечка – Столин.
Против бывшего здания спиртзавода на реке Горынь затонула баржа с грузом и подняли её со дна
реки тогда, когда было зацеплено 100 верёвок (линей) и назвали это место Столин.
По реке Горынь располагалось 7 пограничных городов, в которых княжило 12 братьев. Их место
совещания, их, стол, находился на месте современного Столина, отсюда и название города.
Тут зоркі гараць над Гарынню,
Здаецца, ярчэй і бліжэй.
Тут словы чысцейшаю плынню
Віруюць у мове людзей. А парк, што стаіць над ракою,
Цябе зачаруе заўжды
Сваёй непаўторнай красою,
Дзе станеш душой маладым.
Здаецца, няма лепшай долі
Вярнуцца сюды мне ізноў,
У любы абноўлены Столін,
Сустрэць землякоў і сяброў.
Живу я в суете земного дня,
Мне никуда от дел своих не деться,
А по ночам он вновь зовёт меня –
Чудесный город жизни, город детства.
Ты – яблоневый сад, приют любви,
Я столько дней не виделся с тобою!
И всё же были улицы твои
Моей дорогой и моей судьбою.
Тут всё вокруг ликует и цветёт,
Становится добрей и откровенней,
И ширится в небе, живёт, растёт
Счастливое живое вдохновенье.
ПЕСНЯ ИГРА «Грушка»
Мы пасадзім грушку
Усе, усе.
Няхай наша грушка
Расце, расце.
Вырасці ты, грушка,
Вось такой вышыні,
Распусціся, грушка,
Вось такой шырыні!
Расці, расці, грушка,
Ды ў добры час.
Патанцуй, Марылька,
Паскачы для нас.
А мы гэту грушку
Усе шчыпаць будзем,
Ад нашай Марылькі
Уцякаць будзем.
ИТОГОВАЯ ВИКТОРИНА
На какой реке стоит наш родной город?
В какой области он находится?
В каком году был основан?
Сколько жителей в нашем городе?
Какие промышленные предприятия в нём есть? Чьими именами названы улицы нашего города?
На какой улице находится наша школа?
Какие памятные места есть в городе?
Урок па тэме "Кампаненты дзеяння множання"
Урок па тэме "Кампаненты дзеяння множання"
Урок па тэме "Кампаненты дзеяння множання"
Урок па тэме "Кампаненты дзеяння множання"
Урок па тэме "Кампаненты дзеяння множання"
Урок па тэме "Кампаненты дзеяння множання"
Материалы на данной страницы взяты из открытых истончиков либо размещены пользователем в соответствии с договором-офертой сайта. Вы можете сообщить о нарушении.